مزایا و معایب سرمایه‌گذاری چیست؟

نکته دیگر این است که تغییر مالکیت شرکا بسیار سخت بوده و حتی در بسیاری از موارد نیاز به ایجاد مشارکت جدید است.

شرکت هلدینگ چیست و چه مزایا و معایبی دارد؟(قسمت اول)

شرکت هلدینگ، شرکتی است که در آن هیچ‌گونه عملیات، فعالیت یا هر کسب‌و‌کار فعال دیگری انجام نمی‌شود و این شرکت صرفا مالک دارایی‌هایی است. این دارایی‌ها می‌تواند شاملِ سهام سایر شرکت‌ها، شرکت‌های با مسئولیت محدود، مشارکت‌های محدود، صندوق‌های سرمایه‌گذاری، صندوق‌های پوشش‌دهنده‌ی ریسک، سهام‌ عادی، اوراق قرضه، املاک و مستغلات، مالکیت معنوی، برندها، اختراعات، علائم تجاری، حق کپی‌رایت و تقریبا هر چیز ارزشمند دیگری باشد.

انواع شركت های هلدينگ

1. هلدينگ هایی كه از يك شركت بزرگ تشكيل شده اند. همانند: ايران خودرو
2. همه شركت هايی كه يك محصول را توليد می كنند كه به اين شركت ها هلدينگ محصولی می گويند.
3. شركت هايی كه تمامی مراحل توليد تا زمان پخش با هم به انجام می رسد كه هلدينگ زنجيره ای تامين گفته می شود.
4. شركت هايی كه با فعاليت مختلف كنار هم جمع می شوند كه هلدينگ مختلط نام دارند.

انواع كنترل شركت های تابعه هلدينگ

1. به صورت مالی تلفيقی
2. از طريق تعيين بوجه مشخص
3. از طريق تعيين هئيت مديره
4. از طريق مالكيت مزایا و معایب سرمایه‌گذاری چیست؟ محدود

ویژگیهای شرکت هلدینگ

شرکتهای مادر، به دو دسته کلی از نظر مشخصات کلی تقسیم میشوند:
نوع اول : از شرکتهای مادر، شرکتهای سهامی هستند که علاوه بر عملیات بازرگانی، بخشی از سرمایه خود را صرف خرید سهام در شرکتهای دیگر مینمایند و به آنها شرکت کنترل کننده می گویند.
نوع دوم: از شرکتهای مادر، شرکتهای سهامی هستند که تمام سرمایه خود را صرف خرید سهام در شرکتهای دیگر می نمایند و فعالیت بازرگانی ندارند و به آنها شرکت دارنده می گویند.

مزایا و معایب ایجاد شرکت مادر

بهره مندی از معافیتهای مالیاتی، محفوظ ماندن شخصیت حقوقی شرکتهای تابعه، کاهش ریسک به علت وجود شخصیت حقوقی جداگانه شرکتهای تابعه، امکان رعایت قوانین مختلف در کشورهای دیگر به علت وجود شخصیت حقوقی مستقل شرکتهای تابعه، حذف عملیات پر هزینه انتقال عنوان مالکیت املاک، اگر برخی از عملایت سود کافی نداشته باشند، فقط کافی است شرکت فرعی مربوطه، منحل شود. که به طور خلاصه می توانیم مهمترین مزایای ایجاد مزایا و معایب سرمایه‌گذاری چیست؟ شرکت مادر را به مواردی چون کاهش ریسک، کنترل با مالکیت محدود و تفکیک حقوقی مورد عنایت قرار دهیم و از معایب تاسیس و تشکیل این نوع شرکتها می توان به افزایش مالیات به طور نسبی اشاره نمود و نیز سهولت انحلال اجباری شرکتهای تابعه.

مزایا و معایب خصوصی سازی

خصوصی سازی عبارت است از فروش دارایی های دولت به بخش خصوصی که اغلب از طریق انتقال مالکیت سهام شرکت های دولتی به اشخاص حقیقی و حقوقی خصوصی در بازار سهام صورت می پذیرد. در دهه های هشتاد و نود میلادی ، دول بسیاری از کشورهای توسعه یافته بلوک موسوم به غرب بخش عمده شرکت های بزرگ خود در صنایع مختلف از نفت و گاز گرفته تا حمل و نقل ، مخابرات و الکترونیک را خصوصی کردند. درهمان سال ها بود که انگلستان به عنوان یکی از کشورهای پیش رو در اتخاذ چنین رویه ای ، شرکت های معظمی نظیر بریتیش پترولیوم ( BP ) ، مخابرات ( BT ) وهواپیمایی بریتانیا ( British Airways ) را که همواره از اهمیت استراتژیکی برخودار بوده و در توفیقات تاریخی این کشور از جمله جنگ جهانی دوم نقش به سزایی ایفاء نموده بودند را نیز به دست سهامداران خصوصی سپرد. سال ها بعد کشور های زیادی به این جرگه پیوستند و یکی پس از دیگری سیاست هایی را جهت واگذاری دارایی های خود به بخش خصوصی تدوین و اجرا نمودند. همین امر موجب گردید تا بحث و قلم فرسایی کارشناسان در دفاع و یا نقد خصوصی سازی روز به روز فزونی گیرد. ذیلا سعی گردیده تا خلاصه ای از مزایا و معایب مطرح شده خصوصی سازی که در بخش عمده ای از بحث ها واسناد کارشناسی به چشم می خورد، تشریح گردد.

مزایای خصوصی سازی
1. بهبود کارایی
بحث اصلی خصوصی سازی این است که شرکت های خصوصی با انگیزه کسب سود بیشتر ، با توجه جدی به استفاده بهینه از منابع ، هزینه ها را به صورت قابل توجهی کاهش می دهند و از این رهگذر کارایی بالاتری را به ثبت می رسانند. برخلاف صنایع دولتی که معمولاً سودی را بین مدیران خود تسهیم نمی کنند ، مدیران بنگاه های خصوصی به دلیل اهداف و انتظارات طبیعی سهامداران درراستای کسب سود و ارتباط معنی داری که تامین این انتظارات با حفظ شغل و مزایای جبران خدمتشان دارد ، به ایجاد سود حداکثری علاقه مندی بالایی نشان می دهند. ازهمین رو شرکت های خصوصی در اغلب موارد – درقیاس با بنگاه های دولتی – به کاهش مستمر هزینه ها از طرق مختلف ودر راستای کارایی بیش از پیش حساسیت بالایی نشان می دهند. این موضوع در عمل نیز تجربه شده و مصادیق متعددی در اثبات آن وجود دارند. برای مثال شرکت های مخابرات و حمل و نقل هوایی بریتانیا پس از خصوصی سازی درجات قابل توجهی از بهبود کارایی و افزایش سودآوری را ثبت نمودند.

2. عدم وجود مداخله سیاسی
تجربه موجود کشورهای مختلف نشان دهنده این واقعیت است که بخش قابل توجهی از تصمیمات و رفتار مدیران دولتی غالبا تحت تاثیر فشارهای سیاسی شکل می گیرد تا براساس ملاحظات جدی و عمیق اقتصادی و تجاری . مثال های بسیاری وجود دارد که بنگاه های دولتی به استخدام تعداد زیادی از افراد مبادرت ورزیده اند که اساسا نیازی به آن ها نداشته اند و تمایلی به حذف کارکنان ناکارآمد و اضافی خود نیز نشان نمی دهند. ساده ترین و واضح ترین دلیل این موضوع وعده های سیاسی دولت ها جهت ایجاد اشتغال – دست کم برای هواداران خود – و یا تبلیغات منفی بیکارشدن شاغلین بخش دولتی است. بنابراین بنگاه های دولتی اغلب کارکنان زیادی در استخدام دارند که الزاما به حضورشان در شرکت نیازی نبوده و همین ناکارامدی آن ها را به ارمغان می آورد. این درحالی است که سهامداران خصوصی همواره با انگیزه کسب سود بالاتر توجه وافری به اصول ومبانی تجارت و تولید از جمله کسب رضایت مصرف کننده نشان می دهد و تصمیمات روزمره خود را با منافع و انگیزه های سیاسی کوتاه مدت در نمی آمیزد.

3. نگاه کوتاه مدت سیاسی
دولت ها ممکن است بیش از هر چیز دیگر به موضوع انتخابات بعدی فکر کنند. به تبع همین امر احتمال زیادی وجود دارد تا مدیران بنگاه های تحت تملک دولت نیز به سرمایه گذاری های مرتبط با بهبود زیرساخت ها که بنگاه ها را در بلندمدت منتفع می سازد ، توجهی ننموده و منابع را مستقل از مبانی کارشناسی به سوی پروژه هایی که میزان محبوبیت بالاتر – ولو آنی – و جذب آراء بیشتر برای دولت را باعث می شود، هدایت نمایند. درحالی که بخش خصوصی بیشتر به حیات بلندمدت خویش می اندیشد و ازهمین رو به صورت مستمر سعی دارد تا بر روی پروژه هایی سرمایه گذاری نماید که با تضمین حضورش در بازار سود را نیز بیشینه نماید.

4. بهبود عملکرد به واسطه فشار سهام داران
مدیریت بنگاه های خصوصی به صورت مستمر تحت نظارت سهام داران با انگیزه ای هستند که همواره توسعه بیش از پیش شرکت را مطالبه می نمایند و همزمان هیچ گونه اتلاف منابع و هدررفت فرصت ها را نیز به سادگی نمی پذیرند که همین امر موجب عملکرد بهتر ایشان می گردد. به عبارت دیگر مدیران این دسته از شرکت ها با مشاهده کوچکترین ناکارایی مورد مواخذه سهامداران قرار خواهد گرفت. درحالی که مدیران بنگاه های دولتی چنین فشاری را بر روی خود احساس نمی کنند و بیشتر به دنبال جلب رضایت گروه های سیاسی تاثیر گذار می باشند تا افزایش کارایی ، بهره وری و نهایتا بازدهی و سود آوری و از همین رو به آسانی تبدیل به مجموعه ای ناکارآمد می شوند.

5. افزایش رقابت
معمولاً خصوصی سازی با رفع انحصارهای دولتی در کنار مقررات زدایی همراه است. این امر به بنگاه های بیشتری اجازه ورود به صنعت را می دهد که یکی از پیامدهای آن افزایش رقابت در بازار می باشد. رقابتی که می تواند با تحریک نوآوری و خلاقیت شرکت ها به بزرگترین عامل بهبود در کارایی وارتقاء بهره وری و نهایتا کیفیت خدمات و محصولات تولیدی بدل شود. البته خصوصی سازی لزوماً رقابت را افزایش نمی دهد و این مساله تا حدودی به ماهیت بازار هم بستگی دارد. بعضی بازارها از جمله بازار آب شرب دارای انحصار طبیعی هستند و در بعضی بازارها همچون صنعت راه آهن نیز رقابت بسیار اندکی وجود دارد.

6. افزایش درآمد دولت از طریق فروش دارائی ها
فروش دارایی ها به بخش خصوصی درآمد قابل ملاحظه ای برای دولت ها ایجاد می کند که می تواند از طریق تامین مالی اجرای سیاست های توسعه ای کمک شایان توجهی به آن ها نماید.

معایب خصوصی سازی
1. به مخاطره افتادن نفع جمعی
صنایع زیادی هستند که خدمات عمومی مهمی مانند بیمه سلامت ، آموزش و حمل ونقل عمومی را ارائه می دهند . بسیاری معتقدند که در این دسته از صنایع ، انگیزه سود نبایستی هدف اصلی بنگاه ها و صنعت باشد . این گروه بزرگ مثال های متعددی ازجمله بیمه سلامت را در اثبات مدعای خود طرح و از این که به واسطه خصوصی سازی ، اولویت اصلی این صنایع به کسب سود اختصاص یابد ، ابراز نگرانی می کنند.

2. از دست دادن سودهای بالقوه از جانب دولت
اسناد مالی نشان دهنده این است که تعداد زیادی از بنگاه های خصوصی شده به ویژه در کشورهای توسعه یافته نسبتاً سودآور بوده اند. به این معنی که دولت ها با خصوصی سازی این صنایع سودهای قابل توزیع آن ها را نیز به نفع سهامداران ثروتمند از دست می دهند.

3. ایجاد انحصار طبیعی و مشکل بودن مدیریت تنظیم انحصارهای خصوصی
شواهد و تجارب جهانی نشان می دهد که خصوصی سازی در برخی صنایع باعث ایجاد انحصارهای خصوصی شده است. برای مثال آب شرب لوله کشی و یا احداث خط راه آهن هزینه ثابت قابل توجهی دارد که عرصه را برای ورود بنگاه های جدید و رقابت تنگ می نماید. بنابراین خصوصی سازی چنین صنعتی تنها یک انحصار خصوصی را ایجاد می کند که ممکن است مشوق تعیین قیمت های بالاتر برای استثمار مصرف کنندگان باشد. جلوگیری از سوء استفاده از قدرت انحصاری ، نیاز به تنظیم و نظارت مستمر توسط دولت خواهد داشت که می تواند بسیار پیچیده باشد و یا یا ناکارآمد باشد. ازهمین رو بسیاری چنین طرح می کنند که یک انحصار دولتی به مراتب بهتر از یک انحصار خصوصی است که ممکن است زمینه استثمار مصرف کنندگان را فراهم نماید!

4. تکه تکه شدن صنایع
خصوصی سازی در برخی صنایع ممکن است به تکه تکه شدن آن ها بیانجامد که کمترین آثار منفی آن کاهش بازده نسبت به مقیاس و افزایش پچیدگی مدیریت صنعت می باشد. برای مثال خصوصی سازی راه آهن درانگلستان باعث تجزیه شبکه یکپارچه راه آهن به شرکت های زیرساخت و عملیات راه آهن متعدد شد و این مسئله ناهماهنگی گسترده و ایجاد مناطقی را موجب شد که هیچ شخصی مسولیت آن ها را برعهده نمی گرفت.

5. افتادن در دام کوتاه مدت گرائی
همان طور که ممکن است مدیران دولتی براساس فشارهای موردی و اهداف کوتاه مدت همچون الزامات مربوط به انتخابات منافع بلند مدت و اساسی تر بنگاه را نادیده بگیرند ؛ مدیران شرکت های خصوصی نیز ممکن است در دام کوتاه مدت گرایی گرفتار شوند. به عبارت دیگر این احتمال نیز وجود دارد تا مدیران بنگاه های اقتصادی برای جلب سریع تر رضایت سهامداران با غافل شدن از تمرکز و سرمایه گذاری در پروژه های آینده نگرانه ، به دنبال راهبردهایی باشند که می تواند سودهای کوتاه مدت و آنی را به دنبال داشته باشد.

مزایای شرکت چندملیتی

انتخاب هر نوع شرکتی دارای محاسن و معایب مختص به خود می‌باشد. این محاسن و معایب می‌تواند دامن‌گیر ثبت کننده شرکت و هم جامعه‌ای که شرکت در آن ثبت شده است، باشد. مزایای شرکت های چندملیتی چیست؟ برای آشنایی بهتر با این مزایا و معایب، ما را در این مطلب دنبال کنید.

شرکت چندملیتی چیست؟

شرکت های چندملیتی عموماً به شرکت‌هایی اطلاق می‌شود که در بیش از یک کشور فعالیت داشته باشند. این شرکت‌ها عموماً در سرتاسر دنیا فعالیت می‌کنند و طبعاً بر اقتصاد کشورها تأثیرگذار هستند. این شرکت‌ها نقش عمده‌ای در زمینه سرمایه‌گذاری خارجی داشته و فعالیت‌های آن‌ها در سطح جهانی قدرت اقتصادی بالایی را برایشان به ارمغان می‌آورد. البته توجه داشته باشید، اصولاً این شرکت‌ها به لحاظ تشکیل و پیدا شدن شخصیت حقوقی، تابع قانون کشور محل تشکیل خود هستند.

ثبت شرکت های چندملیتی مزایا و معایب خاص خود را دارد. باید توجه کرد که این مزایا و معایب، هم بر مؤسس شرکت و هم بر جامعه‌ای که ثبت شرکت در آنجا ثبت شده است، اثر می‌گذارد.

در ادامه مطلب، مزایا و معایب شرکت های چندملیتی را بیان می‌کنیم.

مزایای شرکت های چندملیتی

ثبت هر نوع شرکتی، امتیازهای خاصی را به فرد می‌دهد تا با استفاده از این مزایا بتواند به اهداف تعیین شده خود برسد. شرکت های چندملیتی از جمله شرکت‌هایی است که با ثبت آن امتیازاتی به دست می‌آورید. در کنار امتیازاتی که مؤسس شرکت به دست می‌آورد، به دلیل جنبه‌ی بین‌المللی این شرکت‌ها، بر اقتصاد و جامعه‌ای که در آن شرکت ثبت می‌شود، تأثیر می‌گذارد. شرکت های چندملیتی می‌توانند مزایا و معایب سرمایه‌گذاری چیست؟ از موقعیت‌ها و تفاوت‌های کشورهای میزبان با سایر کشورها به سود خود استفاده کنند. آن‌ها از فرصت‌های اقتصادی و تجاری و یا مزیت‌های نسبی که با وجود شعبه در بعضی کشورها دارند، بهره‌برداری می‌کنند.

این مزایا شامل موارد زیر می‌شود:

1- استفاده از نیروی کار ارزان

یکی از امتیازات شرکت‌های تابعه چندملیتی در کشورهای میزبان، استفاده از نیروی کار ارزان و ماهر است. بدین‌وسیله شرکت چندملیتی می‌تواند از امکانات و نیروی کار محلی با قیمت ارزان‌تر از محل شرکت مادر استفاده کند.

2- استفاده از منابع طبیعی و مواد خام

شرکت های چندملیتی با ثبت شرکت خود در کشورهای که منابع طبیعی فراوان دارند، از این امکانات استفاده می‌کنند. استفاده از منابع طبیعی ارزان قیمت باعث می‌شود که کالای تولیدی آن‌ها، هزینه‌ی کمتری داشته باشد؛ بنابراین کالای با کیفیت و با هزینه کمتر به دست مشتری می‌رسد. از طرف دیگر کالای تولیدی ارزان و با کیفیت باعث می‌شود بر مشتری شرکت افزوده شود و در نتیجه سود شرکت نیز افزایش یابد.

3- بازار فروش

یکی از امتیازات شرکت های چندملیتی، استفاده از بازار محلی فروش در کشورهای مختلف است. شرکت های چندملیتی با ثبت شرکت در کشورهای مختلف، از بازار محلی آن شرکت‌ها برای فروش محصولات خود استفاده می‌کنند.

4- کاهش هزینه تولید

تولید در مقیاس وسیع باعث می‌شود که هزینه‌های تولیدشان کاهش یابد و به دلیل داشتن شعب و شبکه‌های توزیع و فروش و روش‌های بازاریابی، می‌توانند بازار را به دست گیرند. همچنین منابع مالی و اقتصادی بالایشان می‌تواند زمینه خوبی برای سرمایه‌گذاری در شرکت‌های بزرگ را فراهم کند.

5- استفاده از شبکه عرضه بین‌المللی

آن‌ها از یک شبکه عرضه بین‌المللی استفاده می‌کنند و با وجود شعبه‌های متعدد که در کشورهای مختلف دارند، بازارهای مختلف برای خود مهیا ساخته‌اند.

6- استفاده از بازار رقابتی

آن‌ها با به‌کارگیری روش قیمت‌گذاری انتقالی، سود قابل‌توجهی به دست می‌آوردند و با سرمایه‌گذاری مستقیم در کشورها و مراحل تولید کالا که هریک در کشورهای دیگری انجام می‌شود شرایط رقابتی خوبی برای خود فراهم می‌کنند و فروش خود را بالا می‌برند.

7- استفاده از مزایای بازار جهانی

شرکت های چندملیتی به دلیل برتری‌های اقتصادی، فنی و مدیریتی و روش‌های بازاریابی که نسبت به کشورهای کمتر توسعه یافته دارند، می‌توانند با دسترسی به اطلاعات تجاری، امکانات و موقعیت‌هایی که آن‌ها را از مزایای اقتصادی بازار جهانی، بهره‌مند کرده است، استفاده کنند.

8- شناخت و معرفی صنایع جدید

به کمک شعبه‌ها و شرکت‌های فرعی شرکت های چندملیتی، امکان شناخت صنایع جدید تسهیل می‌شود. بدین ترتیب با امکانات کمتر می‌توان به معرفی این صنایع جدید مزایا و معایب سرمایه‌گذاری چیست؟ اقدام نمود.

9- معرفی و ورود امکانات جدید و تکنولوژی جدید

شرکت های چندملیتی باعث می‌شوند که امکانات تولیدی و صنعتی جدیدی در کشورهای درحال‌توسعه که در حال پیشرفت در زمینه تکنولوژی هستند، وارد شوند؛ بنابراین این فرصت برای کشورهای درحال‌توسعه نظیر ایران فراهم می‌شود تا از امکانات و تکنولوژی‌های روز مزایا و معایب سرمایه‌گذاری چیست؟ دنیا استفاده نماید.

10-رشد و پیشرفت اقتصادی

ورود شرکت های چندملیتی به کشورهای درحال‌توسعه، موجب رشد اقتصادی این کشورها می‌گردد و بازده اقتصادی کشورها را افزایش می‌دهد. به همین دلیل دولت‌ها، امتیازاتی برای این شرکت‌ها قائل می‌شود.

11- پیشرفت علم و تکنولوژی

با ورود شرکت چندملیتی، تکنولوژی آن‌ها نیز به کشور میزبان وارد می‌شود. شرکت یا شعبه خارجی که به این طریق اقدام به ثبت شرکت خود کرده است از موقعیت ممتازی به دلیل برخورداری از تکنولوژی بهتر برخوردار می‌شود. بدین ترتیب این شرکت فرعی یا شعبه از رشد روزافزون و جایگاه بالاتری نسبت به شرکت ملی برخوردار است. شعبه شرکت چندملیتی از تکنولوژی شرکت مادر استفاده می‌کند و روبه‌روز پیشرفت می‌کند.

من فائزه شفیعی، حقوق خوانده و عضوی از خانواده ثبت‌یار هستم، در اینجا مطالبی که برای خودم جذاب و کاربردی بوده با زبان ساده و روان به اشتراک می‌گذارم تا مفاهیم حقوقی رو بهتر درک کنیم.

انواع ثبت شرکت در کسب و کارهای نوپا + مزایا و معایب هر کدام

برپایی یک کسب‌وکار یک فرآیند جذاب به نظر می‌رسد ولی در عین حال نکات زیادی وجود دارد که می‌بایست مورد توجه و دقت قرار بگیرد. یکی از نکات بسیار مهم در ابتدای راه‌اندازی یک کسب‌وکار و ثبت شرکت تصمیم‌گیری در باب نوع ساختار شرکت است. به همین خاطر اگر در ابتدای راه‌اندازی یک کسب‌وکار هستید شناخت انواع ثبت شرکت ، بسته به سرمایه‌گذاری، نیازها، قبول تعهدات و ریسک‌ها اهمیت زیادی دارد. سرمایه‌گذاران می‌توانند ساختارهای مختلفی را بسته به نیازها و ظرفیت افزایش سرمایه و ریسک موجود انتخاب کنند. هر کدام از این ساختارها سازمان‌دهی خاص و حقوق و تعهدات ویژه دارند.

ساختارهای رایج برای تاسیس کسب‌ و کارهای نوپا در قالب انواع ثبت شرکت عبارتند از:

شرکت در قالب مسئولیت محدود (Limited liability company)

شرکت در قالب سهامی خاص (Joint stock company)

مالکیت شخصی (Sole proprietorship)

هر کدام از این قالب‌ها معایب و مزایای مزایا و معایب سرمایه‌گذاری چیست؟ مختص به خودشان را دارند و نکته قابل توجه این است که بایستی حتما یکی از این قالب‌ها برای شرکت انتخاب شود ولی قبل از این انتخاب در مورد هر یک باید اطلاعاتی در دست داشته باشید.

• 1) انواع ثبت شرکت کدام است؟
• 2) در مورد انواع ثبت شرکت نیاز به راهنمایی دارید؟

انواع ثبت شرکت کدام است؟

شرکت مالکیت شخصی

ساده‌ترین شکل تاسیس یک شرکت مالکیت شخصی می‌باشد.

در این حالت مالک و شرکت یکی تلقی شده و شرکت شخصیت جداگانه‌ای از شخص ندارد. به همین خاطر برای آن شخصیت حقوقی جداگانه تصور نمی‌شود. این امر بدین خاطر است که مالکیت این شرکت در دست فردی است که به تنهایی همه وظایف و اختیارات را به عهده دارد و به تنهایی مسئول بدهی‌های شرکت است.

البته ممکن است شرکت نامی جداگانه برای خود داشته باشد که در این صورت این یک نام تجاری تلقی شده و باز هم برای شرکت شخصیت حقوقی ایجاد نخواهد مزایا و معایب سرمایه‌گذاری چیست؟ شد. این قالب به جهت سادگی آن رایج‌ترین قالب مورد استفاده است و تنها عیب آن در این است که مالک مسئول جبران تمام بدهی‌های شرکت است و حتی بدهکاران می‌توانند بدهی خود را از دارایی‌های شخصی مالک آن شرکت وصول کنند. در کنار این امر تمام سود حاصل از شرکت نیز برای این شخص خواهد بود.

از مزایای آن سادگی تشکیل شدن و داشتن کنترل فردی بر آن را می‌توان نام برد.

شرکت شراکتی

در ابتدای بحث لازم به ذکر است که این گروه شامل دو دسته می شود:

1- مشارکت محدود: در این قالب تعهدات شرکا محدود بوده و افراد بر روی روند کنترلی نداشته و اختیارات آن‌ها در برابر تعهدات شرکت محدود است.

2- مشارکت عمومی: در این قالب شرکا شرکت را با دارا بودن مسئولیت در برابر تعهدات شرکت پیش می‌برند.

از مزایای تشکیل شرکت در قالب شراکتی این است که کنترل و مدیریت به صورت مشارکتی انجام می‌شود. در این قالب باید توجه داشت که شرکا مستخدمین شرکت به حساب نمی‌آیند و به همین خاطر حقوقی که برای مستخدمین وجود دارد، قابل واگذاری به شرکا نیست.

از معایب آن می‌توان به این موارد اشاره کرد:

باید توجه داشت که شراکت یک نهاد حقوقی جداگانه نیست بلکه هر یک از شرکا در برابر تمام تعهداتی که به وسیله شرکای دیگر اتفاق می‌افتد مسئول هستند چه از این امر آگاه بوده باشند چه نبوده باشند.

نکته دیگر این است که تغییر مالکیت شرکا بسیار سخت بوده و حتی در بسیاری از موارد نیاز به ایجاد مشارکت جدید است.

در قرارداد مشارکت لازم است این موارد درج شود:

نقش‌ها و سطح اختیارات هر یک از شرکا

میزان مشارکت مالی هر یک از شرکا

نحوه حل‌وفصل اختلافات

نحوه فسخ و کناره‌گیری از قرارداد مشارکت

شرکت در قالب مسئولیت محدود

این نوع از انواع ثبت شرکت در سال 1997 در پاسخ به نیاز کسب‌وکارهایی که تمایل داشتند ویژگی‌های قالب‌های قبلی را داشته باشند، به وجود آمد. از نظر حقوقی شرکت با مسئولیت محدود یک شخص حقوقی است که تحت قوانین هر کشوری تنظیم می‌شود و قادر به انجام تمام اعمال حقوقی تحت عنوان نام خود است. به عنوان یک شخص حقوقی این قالب وظایف و حقوقی دارد. به عنوان مثال حق مزایا و معایب سرمایه‌گذاری چیست؟ انجام کارهای حقوقی را دارد و متعهد است که طبق قوانین کشورها عمل کند.

تاسیس شرکت در قالب مسئولیت محدود به این معناست که اگر کسی در آن سرمایه‌گذاری کرد، ملزم نیست که مسئولیت نامحدود را برای جبران شکست شرکت بپذیرد. در واقع به این معنی است که مالکین شرکت به طور شخصی در برابر بدهی‌های شرکت مسئول نیستند و برای جبران بدهی‌های شرکت لازم نیست به دارایی‌های شخصی خود رجوع کنند.

شرکت سهامی خاص

نوعی از تشکیل شرکت است که دو یا چند نفر را که بخشی از سهام شرکت را در اختیار دارند، شامل می‌شود. در واقع این شرکت سرمایه موجود را به قسمت‌های مختلف تقسیم می‌کند که هر کدام سهم نامیده و کسی که سهام را در دست دارد، سهام‌دار نامیده می‌شود. گواهی میزان مالکیت هر یک از آن‌ها نسبت به سهام توسط شرکت صادر می‌شود و هر یک از آن‌ها اختیار دارد که سهم خود را با واگذار کردن به دیگری انتقال دهد. این شرکت مسئول تمامی تعهدات شرکت در حدود دارایی آن است. قید در حدود دارایی به این معنا است که بنیان‌گذاران مسئول اجرای تعهدات شرکت از اموال خود نیستند.

تصمیم‌گیری برای انحلال شرکت به وسیله مجمع عمومی اتفاق می‌افتد. در صورت وقوع این امر دارایی‌های باقی مانده متناسب با درصد هر یک از سهامداران میان آن‌ها تقسیم می‌شود.

از آن‌جایی که رایج‌ترین انواع ثبت شرکت سهامی خاص و مسئولیت محدود هستند، لذا در این قسمت برخی از تفاوت‌های این دو را بازگو می‌کنیم:

در مسئولیت محدود تعداد اعضا حداقل 2 نفر و در سهامی خاص حداقل 3 نفر است.

واگذاری سهام در شرکت‌های با مسئولیت محدود با توافق سه چهارم شرکا و پس از ثبت در دفتر خانه اسناد رسمی انجام می‌شود اما این امر در شرکت‌های سهامی به شکل نقل و انتقال عادی سهام انجام می‌گیرد.

حق رای در شرکت سهامی خاص به تعداد سهام و در شرکت با مسئولیت محدود به نسبت سرمایه خواهد بود.

در صورتی که بخشی از شرکت را آورده‌های غیر نقدی تشکیل دهد، تقویم این آورده‌ها در شرکت با مسئولیت محدود توسط شرکا صورت خواهد گرفت و مسئولیت صحت برآورد به عهده شرکا خواهد بود اما در شرکت‌های سهامی خاص تقویم آورده‌های غیر نقدی توسط کارشناس رسمی دادگستری انجام خواهد گرفت.

به طور کلی توانایی افزایش سرمایه در سهامی خاص بالاتر از مسئولیت محدود است زیرا می‌تواند سهام را به صورت اوراق بهادار صادر کند. البته استفاده از این روش مستلزم این است که اطلاعات شرکت به صورت عمومی و شفاف ارائه شود.

در مورد انواع ثبت شرکت نیاز به راهنمایی دارید؟

موارد مذکور از مهم‌ترین نکات هر یک از ساختارهای ثبت شرکت می‌باشد. با آگاهی از این اطلاعات شرکت در مناسب ترین قالب به ثبت خواهد رسید و در ادامه فعالیت نیز دچار مشکل نخواهد شد.

چنانچه درمورد ساختار و نحوه انواع ثبت شرکت نیاز مزایا و معایب سرمایه‌گذاری چیست؟ به راهنمایی داشتید می‌توانید با مشاوران حقوقی وینداد در ارتباط باشید و سوالات خود را از آنها بپرسید.

سرمایه‌گذاری در املاک اداری یا مسکونی؟

سرمایه‌گذاری در حوزه مسکن همواره جذاب بوده است. کسانی که نمی‌خواهند ریسک حضور در بازارهایی مانند طلا و ارز یا حتی ورود به فعالیت‌های تولیدی را به جان بخرند، به سراغ بازار مسکن می‌روند. اما بازار مسکن هیچگاه یکدست نبوده‌است. این بازار نیز همواره ریسک‌های مرتبط با خود را داشته مخصوصا در کشور ما که هرلحظه ممکن است قیمت‌ها تغییر کنند. بنا بر بخشنامه وزارت کشور 10 نوع کاربری برای حوزه مسکن وجود دارد. تکلیف سرمایه‌‌گذاران در انتخاب حوزه مورد نظر چیست؟ در این مقاله سعی داریم در مورد سرمایه‌‌گذاری در املاک اداری ، سرمایه‌‌گذاری در املاک مسکونی ، معایب سرمایه‌‌گذاری در املاک اداری ، مزایای سرمایه‌گذاری در املاک اداری و همچنین معایب سرمایه‌گذاری در املاک مسکونی صحبت کنیم.

افزایش قیمت خانه و زمین در سال‌های گذشته باعث شده بسیاری برای ورود به این بازار تحریک شوند. اما برای حضور در این بازار و سرمایه‌‌گذاری ابتدا باید اطلاعات درستی از وضعیت مسکن و چالش‌های آن داشته‌ باشیم.

• سرمایه‌‌گذاری در املاک اداری
• سرمایه‌‌گذاری در املاک مسکونی
• معایب سرمایه‌‌گذاری املاک اداری
• مزایای سرمایه‌گذاری در املاک اداری

ملک اداری چیست؟

قبل‌تر در مقاله‌ای با تیتر «ملک اداری یا موقعیت اداری؛مسئله این است» به توضیح شرایط ملک اداری پرداخته‌ایم. اما به طور خلاصه می‌توان گفت ملک اداری، بنایی است که مجوز فعالیت‌های اداری در آن از طرف شهرداری صادر شده باشد.

صاحبان این املاک می‌توانند برای راه‌اندازی کسب و کار خود البته با دریافت مجوز‌های لازم از نهادهای ذی ربط اقدام کنند. صاحبان کسب و کارها در این املاک اجازه نصب تابلو دارند.

املاک مسکونی

املاک مسکونی همانطور که از اسمش پید ا است کاربری مسکونی دارند. آپارتمان، خانه ویلایی، زمین و خانه کلنگی زیر مجموعه املاک مسکونی تقسیم بندی می‌شوند.

البته تحت شرایط خاصی که اصطلاحا موقعیت اداری نامیده می‌شود، برخی املاک مسکونی می‌توانند کاربرد اداری داشته باشند. البته برای مشاغلی خاص مانند مطب، دفتر ازدواج و طلاق و روزنامه.

در همین رابطه بخوانید:

سرمایه‌‌گذاری در املاک اداری

سرمایه‌‌گذاری در املاک اداری تابعی از شرایط مختلف است. از وضعیت بازار مسکن تا وضعیت اقتصادی و بررسی موفقیت کسب و کارهای فعال در فضای کشور.

بعد از امضای برجام و راه اندازی کسب و کارهای جدید در کشور و ورود شرکت‌های خارجی برای فعالیت در فضای اقتصادی ایران، ساخت و بهره برداری از واحدهای اداری مورد توجه واقع شد.

در آن زمان به طور خاص شهرهای بزرگ با کمبود فضای اداری مواجه بودند. باید در نظر داشت کاربری تجاری با کاربری اداری دو تعریف جداگانه هستند.

سرانه املاک تجاری مثلا در شهر تهران یک بنا به ازای هر 8 خانوار است. آماری که نشان می‌دهد ساخت فضاهای تجاری مخصوصا با تب ساخت مال‌های ریز و درشت در تهران اشباع شده است.

این در حالی است که مثلا سرانه فضاهای تجاری در کشور ترکیه به ازای هر 30 خانوار و در کشور ژاپن به ازای هر 50 خانوار است.

اما همچنان تهران و دیگر شهرهای بزرگ ایران با کمبود فضای اداری مواجه هستند. هرچند که وضعیت اقتصادی در دو سال گذشته به سمت وضعیت بحرانی پیش رفته اما همچنان هستند کسب و کارهایی که برای فعالیت به دنبال دفتری با موقعیت جغرافیایی و شرایط ایده آل هستند.

آمارها نشان می‌دهد میانگین قیمت هر متر مربع ملک اداری، 1/5 تا 2 برابر املاک مسکونی است. این تفاوت قیمت به دلیل کمبود این ملک‌ها و از طرف دیگر عوارضی است که شهرداری برای صدور مجوز کاربری اداری از صاحبان بنا دریافت می‌کند.

سرمایه‌‌گذاری در املاک اداری باید با در نظر گرفتن همه جوانب انجام پذیرد. معمولا کسانی به سراغ سرمایه‌‌گذاری در املاک اداری می‌روند که سرمایه بیشتری در اختیار دارند.

از طرف دیگر در سال‌های گذشته کسب و کارها بیشتر علاقه مند بودند که املاکی با کاربری‌های چند منظوره را مورد استفاده قرار دهند. املاکی که هم کابری اداری و تجاری دارند و هم امکاناتی مانند پارکینگ و …

سرمایه‌‌گذاری در املاک مسکونی

وضعیت بازار مسکن در ایران هیچگاه با ثبات نبوده‌است. در دو سال گذشته بعد از دوره‌ای رکود بازار مسکن با انفجار تورمی همراه بود و قیمت‌ها یک شبه زیر و رو شد.

اتفاقی که باعث شد بسیاری از خانوارها قدرت خرید خود را از دست داده و مجبور به کوچ به شهرهای دیگر شوند.

این روند در شهر تهران و سال‌های اخیر با شیب تندتری طی شده است. قیمت ملک در پایتخت طی دو سال گذشته چندین برابر شد و کسانی که اقدام به سرمایه‌‌گذاری در املاک مسکونی کرده بودند حالا چند برابر قبل پول دارند.

البته سرمایه‌‌گذاری در املاک مسکونی نیز باید با اطلاعی دقیق از وضعیت بازار مسکن انجام گیرد. هرچند کمتر پیش آمده که قیمت خانه در ایران ارزان شود.

مثال این اتفاق چند ماه گدشته بود. تعداد معاملات مسکن به پایین‌ترین حد خود در سالیان گذشته رسید و کارشناسان حوزه مسکن خبر از دوره رکودی چند ماهه می‌دادند.

روند صعودی عرضه نسبت به تقاضا باعث شده بود قیمت خانه چند درصدی کاهش پیدا کند اما دوباره و پس از گران‌ شدن قیمت بنزین بازار مسکن به روزهای رونق بازگشت و قیمت نیز به تبع آن افزایش پیدا کرد.

توجه به نیاز بازار از دیگر نکاتی است که باید در سرمایه‌‌گذاری در املاک مسکونی در نظر داشت. مثلا بر اساس آمارهای بانک مکزی خانه‌های 400 تا 700 میلیونی که اغلب کوچک متراژ هستند و در نواحی مرکزی و جنوبی شهر قرار دارند بازار بهتری دارند.

در همین رابطه بخوانید:

معایب سرمایه‌‌گذاری املاک اداری

از جمله مهمترین معایب سرمایه‌‌گذاری در املاک اداری قابلیت نقدشوندگی است. با توجه به تحریم ها و وضعیت بد اقتصادی کشور مشتری املاک اداری کاهش پیدا کرده است.

هرچند در شرایط با ثبات اقتصادی وجود املاک اداری با قابلیت‌های ایده‌آل و مورد رضایت کسب و کارها در کشور با کمبود مواجه است.

معایب سرمایه‌‌گذاری در املاک اداری در کنار نقدشوندگی، مراحل دریافت کاربری اداری است. همانطور که توضیح دادیم برای دریافت مجوز کاربری اداری باید مجوزهای لازم از شهرداری و معاونت شهرسازی این نهاد دریافت شود.

برای تغییر کاربری ملک مسکونی به اداری نیز همین مراحل باید طی شود.

مزایای سرمایه‌گذاری در املاک اداری

برای شناخت بازار باید معایب سرمایه‌‌گذاری در املاک اداری در کنار مزایای سرمایه گذاری در املاک اداری مورد بررسی قرار گیرد.

از مهمترین مزایای سرمایه‌‌گذاری در املاک اداری این است که قیمت این املاک با گذشت زمان کاهش پیدا نمی‌کند. در حالی که قیمت املاک مسکونی نوساز و قدیمی‌ساز سال به سال تغییر می‌کند.

معایب سرمایه‌گذاری در املاک مسکونی

از جمله معایب سرمایه‌‌گذاری در املاک مسکونی کاهش قیمت خانه با مزایا و معایب سرمایه‌گذاری چیست؟ تغییر عمر ساختمان است. همانطور که توضیح دادیم کاهش قیمت خانه با افزایش عمر ساختمان رابطه مستقیمی دارد.

از جمله معایب سرمایه‌‌گذاری در املاک مسکونی تغییرات روزانه این بازار است. به طور کلی المان‌های متفاوتی در بازار مسکن تاثیر گذار است. از وضعیت عرضه و تقاضا تا حضور دلالان و سیاست‌های اقتصادی دولت. هرچند در این بین نباید از عوارض روانی تصمیمات خلق الساعه چشم پوشی کنیم.

در آخرین جهش قیمتی و معاملاتی بازار مسکن تهران بازیگر اصلی بنزین بود. عاملی که در شرایط عادی نباید تاثیر آنچنانی بر وضعیت بازار مسکن بگذارد.

از مهمترین معایب سرمایه‌گذاری املاک مسکونی عدم توانایی پیشبینی مزایا و معایب سرمایه‌گذاری چیست؟ در این بازار است. بازاری که می‌تواند روزانه با تغییر قیمت همراه باشد.

هرچند در حالت کلی سرمایه‌‌گذاری در این بازار ریسک کمتری به نسبت سرمایه‌‌گذاری در بخش‌های دیگر دارد.

بر اساس آمارهای بانک مرکزی در بین کاربری‌های متفاوت املاک، زمین بیشترین افزایش قیمت را در سال‌های گذشته تجربه کرده است.