اصطلاح لیکوئید شدن کاربر در صرافی

لیکویید شدن یا کال مارجین چیست و چه زمانی اتفاق می افتد؟

بازار ارزهای دیجیتال به سرمایه‌گذاری‌های خطرناک و نوسانات شدید قیمت در میان مردم جهان شهرت دارد. با وجود اینکه نوسانات این بازار چالش‌هایی را برای قانون‌گذاران ایجاد کرده است، در مقایسه با کلاس‌های دارایی سنتی مانند سهام و کالا، بازار ارزهای دیجیتال فرصتی برای به دست آوردن سودهای چشمگیر در میان سرمایه‌گذاران ایجاد کرده است.
افزایش این نوسان، پتانسیلی است که سبب به وجود آمدن موقعیت‌های معاملاتی بیشتر از طریق متدهای معاملاتی مانند Margin trading ،perpetual swaps و futures می‌شود. معاملات مشتقه قراردادهای مبتنی بر قیمت یک دارایی پایه هستند که این امکان را به معامله‌گران می‌دهند تا بر قیمت آینده آن دارایی شرط‌بندی کنند.
معاملات مشتقه کریپتو، برای اولین بار در سال ۲۰۱۱ به بازار معرفی شده و در سال‌های اخیر، به‌ویژه در میان سرمایه‌گذاران خرده‌فروشی gung-ho که به‌دنبال حداکثر بهره‌برداری از استراتژی‌های معاملاتی خود هستند، محبوبیت بالایی یافته است.
برای مثال معامله‌گران می‌توانند از طریق معاملات مارجین پتانسیل درآمدزایی و سوددهی خود را با استفاده از وجوه قرض گرفته شده از صرافی‌های دیجیتالی افزایش دهند. صرافی کوینکس، صرافی کوکوین و صرافی بای بیت تعدادی از صرافی‌های متمرکز رمزنگاری‌شده‌ای هستند که امکان انجام معاملات مارجین را برای کاربران خود فراهم کرده‌اند.
توجه داشته باشید این نوع معاملات مانند شمشیر دو لبه عمل می‌کنند؛ یعنی همان‌طور که معاملات مشتقه سبب افزایش پوزیشن‌های سودآور معامله‌گران می‌شوند، به همان اندازه نیز خطر لیکویید شدن یا از دست ‌دادن سرمایه معامله‌گر نیز وجود دارد.
فهرست این مقاله
لیکویید شدن چیست؟

لیکویید شدن یا Liquidation به فرایندی گفته می‌شود که در آن معامله‌گر همه سرمایه خود در پوزیشن مارجین را از دست بدهد و ضرر کند. اصولاً این پروسه هنگام سقوط قیمت بازار اتفاق می‌افتد؛ با این ‌حال در فضای ارزهای دیجیتال، اصطلاح لیکویید شدن، عمدتاً به‌منظور توصیف بسته‌شدن اجباری پوزیشن معامله‌گر به‌دنبال از دست ‌رفتن تمام یا بخشی از حاشیه اولیه (Initial margin) استفاده می‌شود.
انواع لیکوئیدیشن
لیکویید شدن را می‌توان به دو گروه جزئی (Partial) و کلی (Total) تقسیم کرد:

لیکویید شدن جزئی: به‌منظور کاهش پوزیشن و اهرم فشاری که معامله‌گر تعیین کرده، پوزیشن مذکور را تا حدی زود می‌بندد.
لیکویید شدن کلی: هنگام بستن پوزیشن، از تمام حاشیه اولیه‌ای که معامله‌گر تعیین کرده، استفاده شده است.

معاملات مارجین چیست؟

معاملات مارجین نوعی از متدهای معاملاتی در برخی صرافی‌های دیجیتالی هستند که براساس آن معامله‌گر می‌توان با وجوه قرض گرفته شده از افراد شخص ثالث مانند صرافی وارد معامله شود. درواقع این متد درست مانند قرض‌گرفتن یا وام‌گرفتن پول از یک فرد یا نهاد دیگر برای خرید رمز ارز عمل می‌کند. این روش معاملاتی به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد تا اندازه پوزیشن معاملاتی خود را با استفاده از ابزاری به نام leverage یا اهرم فشار، افزایش دهند و تنظیم کنند.
برای استفاده از پلتفرم معاملاتی مارجین لازم است معامله‌گر مراحل احراز هویت در صرافی را سپری کند و سپس مقداری رمز ارز یا فیات را به‌عنوان وثیقه که به Initial Margin معروف است، نزد صرافی قرار دهد. این مارجین اولیه مانند یک صندوق بیمه برای صرافی عمل می‌کند؛ برای مثال، اگر از یک اهرم فشار ۵× در مارجین اولیه ۱۰۰ دلاری استفاده کنید، یک وام ۴۰۰ دلاری به شما داده می‌شود و پوزیشن معاملاتی شما از ۱۰۰ به ۴۰۰ دلار افزایش می‌یابد.
چه زمانی لیکویید شدن اتفاق می‌افتد؟
لیکویید شدن زمانی اتفاق می‌افتد که معامله‌گر نتواند الزامات تعیین‌شده در پوزیشن مارجین خود را به‌درستی برآورده کند. در واقع مارجین به درصدی از ارزش کل معامله گفته می‌شود که به‌منظور بازکردن و حفظ پوزیشن باید نزد صرافی سپرده شود.
زمانی که حساب مارجین معامله‌گر به پایین‌تر از سطح توافق‌شده با صرافی برسد، صرافی به‌طور خودکار پوزیشن را بسته و سرمایه‌گذار سرمایه خود را از دست می‌دهد. میزان ضرر معامله‌گر به اهرم فشار تعیین‌شده و میزان کاهش اصطلاح لیکوئید شدن کاربر در صرافی قیمت بازار بستگی دارد. در برخی از موارد لیکوئیدیشن سبب ازدست‌رفتن کل سرمایه فرد می‌شود.
اگر پوزیشن اهرم‌دار شما به آستانه لیکویید شدن برسد، با یک Margin call مواجه خواهید شد. این فراخوان به شما می‌گوید که لازم است مارجین بیشتری ایجاد کنید. در این زمان دو گزینه پیش روی معامله‌گر است: ۱. به‌منظور بالابردن مجدد اهرم به اندازه مورد نیاز، وجوه بیشتر به مارجین اضافه شود. ۲. صرافی به‌طور خودکار پوزیشن فرد را لیکوئید کند.
مفهوم قیمت لیکوئیدیشن
قیمت لیکوئیدیشن (انحلال) یا Liquidation price نقطه‌ای است که در آن پوزیشن لوریج‌دار معامله‌گر به‌طور خودکار بسته می‌شود. عواملی که بر آن تأثیرگذار هستند عبارت‌اند از:

اهرم استفاده‌شده
نرخ مارجین نگهداری
قیمت رمز ارز
مانده‌حساب

قیمت لیکوئیدیشن توسط صرافی‌ها استفاده‌شده محاسبه شده و ممکن است میانگینی از چندین صرافی بزرگ دیجیتالی باشد. زمانی که قیمت رمز ارز مدنظر از آستانه قیمت لیکوئیدیشن عبور کند، فرایند لیکویید شدن شروع می‌شود.
از آنجا ‌که قیمت ارزهای دیجیتال به‌طور مدام در حال تغییر است، لازم است از آخرین اخبار مطلع باشید و سودآوربودن پوزیشن ایجادشده را دوباره بررسی کنید؛ در غیر این صورت به احتمال زیاد سرمایه شما لیکوئید شده و متضرر می‌شوید.
چطور از لیکویید شدن جلوگیری کنیم؟
وقتی درباره معامله در بازارهای سرمایه، از جمله ارزهای دیجیتال و متدهای معاملاتی خاص مانند معاملات مارجین صحبت می‌شود، بی‌شک مدیریت ریسک مهم‌ترین نکته است. در این موارد لازم است هدف اصلی معامله‌گر حتی پیش از رسیدن به سود به حداقل رساندن سطح ضرر احتمالی باشد. از آنجا ‌که خطر از دست ‌دادن سرمایه در بازار ارزهای دیجیتال اجتناب‌ناپذیر است، بهره‌گیری از مکانیسم‌هایی که به بقای معامله‌گر در بازار کمک کنند، ضروری به نظر می‌رسد.
از آنجا ‌که همواره احتمال از دست ‌دادن دارایی هنگام انجام معاملات وجود دارد، استفاده از استراتژی‌های معاملاتی هوشمند مانند استفاده از لوریج کمتر و نظارت مارجین می‌تواند به جلوگیری از لیکویید شدن دارایی کاربر کمک کند. علاوه بر این، صرافی‌های دیجیتالی صندوق‌های بیمه را راهی برای به حداقل رساندن این‌گونه از ضررها به کاربران ارائه می‌دهند.
صندوق‌های بیمه صرافی‌های دیجیتالی

صندوق بیمه یک استخر ذخیره وجوه است که به‌عنوان یک مکانیسم محافظتی در برابر ضررهای احتمالی بیش از اندازه در معاملات، عمل کرده و از آن برای پوشش ضرر قرارداد استفاده می‌شود. زمانی که پوزیشن یک معامله‌گر در قیمتی بهتر از قیمت ورشکستی لیکوئید شود (قیمتی که زیان معامله‌گر برابر با مارجین اولیه است)، هر سودی به صندوق بیمه وارد می‌شود.
از طرف دیگر، اگر قیمت لیکوئیدیشن کمتر از قیمت ورشکستگی (bankruptcy price) باشد، ضرر پوزیشن از میزان اصطلاح لیکوئید شدن کاربر در صرافی مارجین اولیه تعیین‌شده توسط معامله‌گر بیشتر خواهد شد. در این حالت، صندوق بیمه این کسری را پوشش خواهد داد؛ برای مثال، جان و آلیس پوزیشن‌های لانگ مختلف بیت کوین را با قیمت ورشکستگی به‌ترتیب ۴۰ هزار و ۳۹.۵۰۰ دلار افتتاح کرده و هر دوی آن‌ها دارای قیمت لیکوئیدیشن ۴۰.۲۰۰ دلار هستند؛ درنتیجه زمانی که دارایی آن‌ها لیکوئید می‌شود، جان در ۴۰ هزار دلار لیکوئیده شده و از صندوق بیمه وی برداشت می‌شود؛ درحالی‌که آلیس براساس آخرین قیمت معامله‌شده ۳۹.۸۰۰ دلار، با قیمت ۳۹.۵۰۰ دلار منحل می‌شود.
استراتژی خروج از لیکوییدیشن
هنگام بازکردن یک پوزیشن و تعیین میزان اهرم فشار (لوریج)، گزینه‌های مؤثری برای کاهش احتمال لیکویید شدن دارایی در دسترس هستند. گزینه Stop Loss یکی از آن‌هاست که به‌عنوان سفارش Stop Order یا Stop Market نیز شناخته می‌شود؛ نوعی سفارش‌گذاری پیشرفته که در بیشتر صرافی‌های ارزهای دیجیتال در دسترس کاربران قرار دارد. سرمایه‌گذار با استفاده از این گزینه به صرافی دستور می‌دهد تا به‌محض اینکه دارایی وی به یک نقطه قیمت خاص رسید، آن را بفروشد. هنگام ایجاد سفارش توقف ضرر، لازم است موارد زیر را تنظیم کنید:

Stop Price/ قیمت توقف: قیمتی که در آن سفارش Stop Loss معامله‌گر اجرا می‌شود.
Sell Price/ قیمت فروش: قیمتی که معامله‌گر قصد دارد دارایی دیجیتالی مدنظر خود را در آن قیمت بفروشد.
Size/ اندازه: میزانی از رمز ارز مدنظر که قصد فروش آن را دارید.

اگر قیمت بازار به قیمت Stop Price تعیین‌شده توسط معامله‌گر برسد، سفارش Stop Order وی به‌صورت خودکار اجرا می‌شود و دارایی مدنظر به قیمت و میزان از قبل تعیین‌شده به فروش می‌رسد. اگر معامله‌گر احساس کند وضعیت بازار با سرعت برخلاف انتظار پیش می‌رود، می‌تواند میزان Sell Price را پایین‌تر از Stop Price قرار می‌دهد؛ زیرا در این صورت احتمال فروش سفارش بالا می‌رود. همان‌طور که مشخص شد، هدف اولیه ثبت سفارش Stop Loss، محدودکردن ضررهای احتمالی است. برای در نظر گرفتن تمام جنبه‌ها باید دو سناریوی زیر را در نظر داشته باشید.

یک معامله‌گر ۵.۰۰۰ دلار در حساب خود دارد، اما تصمیم می‌گیرد برای ایجاد پوزیشن ۱.۰۰۰ دلاری، از مارجین اولیه ۱۰۰ دلار و اهرم فشار ۱۰× استفاده کرده و یک Stop Loss، ۲.۵ درصدی از پوزیشن ورودی خود تنظیم می‌کند. در این مثال، معامله‌گر می‌تواند به‌طور بالقوه ۲۵ دلار را در این معامله از دست می‌دهد، این میزان تنها ۰.۵ درصد از گل حساب وی است، اما اگر معامله‌گر از گزینه توقف ضرر استفاده نکند، درصورت کاهش قیمت ۱۰ درصدی دارایی، پوزیشن وی لیکوئید می‌شود.

معامله‌گر دیگری ۵۰۰۰ دلار در حساب معاملاتی خود دارد. این شخص برای ایجاد پوزیشن ۷۵۰۰ دلاری، از مارجین اولیه ۲۵۰۰ دلار و اهرم ۳ × استفاده می‌کند. با قراردادن Stop Loss، ۲.۵ درصدی از پوزیشن ورودی، این معامله‌گر می‌تواند در این معامله ۱۸۷.۵ دلار از دست بدهد. این میزان به معنای ۳.۷۵ درصد ضرر از کل حساب وی است.
نکته: درحالی‌که استفاده از اهرم فشار بالا همواره بسیار پرخطر در نظر گرفته می‌شود، این فاکتور زمانی اهمیت پیدا می‌کند که اندازه پوزیشن شما بسیار بزرگ باشد (مانند سناریو دوم). به‌عنوان یک قاعده کلی، سعی کنید در هر معامله میزان ضرر را کمتر از ۱.۵ درصد از کل اندازه حساب خود نگه دارید.
تفاوت Forced Liquidation با Liquidation
اصطلاح لیکویید شدن (Liquidation) در بازارهای سرمایه به معنای تبدیل دارایی‌ها به پول نقد است، اما لیکویید شدن در معاملات ارزهای دیجیتال، به تبدیل غیرارادی دارایی‌های کریپتو به پول نقد یا معادل‌های نقدی دیگر مانند استیبل کوین اشاره دارد. از طرف دیگر، لیکویید شدن اجباری (Forced Liquidation) زمانی اتفاق می‌افتد که معامله‌گران نتوانند مارجین موردنیاز تعیین‌شده برای یک موقعیت اهرمی مشخص‌شده را برآورده کنند.
تفاوت اصلی این دو در این است که در انحلال اجباری پوزیشن معاملاتی معامله‌گر به‌طور خودکار توسط صرافی بسته می‌شود، اما در انحلال معمولی، معامله‌گر به‌طور داوطلبانه تصمیم به نقدکردن دارایی خود می‌کند. تفاوت دیگر آن‌ها این است که لیکویید شدن در سایر بازارهای سرمایه ممکن است به‌تدریج انجام شود، اما در انحلال اجباری تمام پوزیشن‌های معاملاتی فرد هم‌زمان بسته می‌شوند.
انحلال اجباری معامله‌گران را از متحمل‌شدن هرگونه ضرر اضافی محافظت می‌کند و به آن‌ها این امکان را می‌دهد تا کنترل بیشتری بر پوزیشن خود داشته باشند. از طرف دیگر در انحلال اجباری همه پوزیشن‌ها به‌طور هم‌زمان بسته شده و این امر به از دست ‌رفتن فرصت‌های معاملاتی فرد منجر می‌شود.
نتیجه‌گیری
قبل از آنکه شروع به استفاده از امکانات صرافی‌های دیجیتالی مانند معاملات مارجین و فیوچرز کنید، لازم است به‌طور کامل با این نوع معاملات آن‌ها آشنا شوید و اطلاعات لازم را کسب کنید؛ چراکه معاملات اهرمی، به همان اندازه که سودبخش هستند، ممکن است به لیکویید شدن سرمایه شما منجر شوند.

توجه: با وجود اینکه دو صرافی کوینکس و کوکوین هر دو فعلا بدون نیاز به تغییر IP فعالیت می‌کنند اما بهتر است برای امنیت بیشتر از IP ثابت خارج از ایران استفاده کنید.
برای ورود به صرافی کوینکس حتما باید با IP خارج از ایران وارد شوید.

قراردادهای آتی همیشگی (perpetual) و 8 اصطلاح مرتبط

قبل از توضیح قراردادهای آتی همیشگی اصطلاح لیکوئید شدن کاربر در صرافی یا دائمی (perpetual)، بیایید قراردادهای آتی را با هم مرور کنیم:

قرارداد آتی یک توافقنامه برای خرید یا فروش کالا، ارز یا دارایی دیگر با قیمتی از پیش تعیین شده در تاریخ آینده است.

برخلاف بازار سنتی، در بازار آتی (یا اصطلاحا فیوچرز) معاملات فورا تکمیل نمی‌شود بلکه طرفین معامله قراردادی را معامله می‌کنند که تکمیل معامله را به یک تاریخ در آینده موکول می‌کند.

در یک اصطلاح لیکوئید شدن کاربر در صرافی بازار آتی، معامله‌گران اجازه ندارند بصورت مسقیم آن دارایی دیجیتال یا کالا را خرید یا فروش کنند. بلکه آنها یک قرارداد که نماینده آن دارایی یا کالاست را معامله می‌کنند و معامله واقعی دارایی در آینده (سررسید قرارداد) انجام می‌گیرد.

به عنوان یک مثال ساده، بازاری که در آینده یک کالای فیزیکی مانند طلا یا زعفران معامله می‌شود را در نظر بگیرید. در برخی بازارهای آتی سنتی، این قراردادها برای تحویل به خریدار علامتگذاری می‌شوند به این معنا که تحویل فیزیکی کالا وجود دارد.

در نتیجه، طلا یا زعفران یا هر کالای دیگری باید در مکان مناسب نگهداری و انتقال یابد که باعث ایجاد هزینه‌های اضافه می‌شود.

اما در حال حاضر بیشتر بازارهای آتی دارای فرایند تسویه نقدی (cash settlement) هستند به این معنی که فقط معادل نقدی قرارداد تسویه می‌شود و هیچ کالای فیزیکی تحویل داده نمی‌شود.

علاوه بر این، قیمت طلا یا زعفران در یک بازار آتی (متناسب با تاریخ قرارداد) می‌تواند متفاوت از قیمت فعلی باشد.

هرچقدر مدت زمان قرارداد بیشتر باشد، هزینه نقل و انتقال کالای فیزیکی بیشتر، عدم اطمینان از قیمت کالا یا دارایی در آینده بالاتر و در نتیجه اختلاف قیمت قرارداد با بازار سنتی زیادتر می‌شود.

چرا افراد در بازار آتی معامله می‌کنند؟

و مدیریت ریسک: دلیل اصلی ایجاد بازار آتی و قراردادهای فیوچرز، پوشش و مدیریت ریسک بود.
• معامله برای کسب سود از افت قیمت: معامله‌گران در بازار آتی می‌توانند با باز کردن موقعیت معاملاتی Short، از افت قیمت سود بدست آورند. معاملاتی: معامله‌گران می‌توانند با چندین برابر موجودی حساب‌شان معامله کنند.

قراردادهای آتی همیشگی (perpetual futures contract) چیست؟

قراردادهای perpetual، نوعی خاصی از قراردادهای آتی هستند که تاریخ انقضا ندارند. بنابراین به عنوان قراردادهای آتی دائمی یا همیشگی نامیده می‌شوند.

قراردادهای آتی معمول، دارای تاریخ انقضا هستند ولی در قراردادهای perpetual چنین چیزی وجود ندارد و زمانی که معامله‌گر هر زمان تصمیم به بستن معامله بگیرد می‌تواند معامله را ببندد (تسویه کند).

علاوه بر این، انجام معاملات در قراردادهای perpetual براساس قیمت شاخص انجام می‌گیرد.

این قیمت شاخص، از متوسط قیمت یک دارایی در بازار Spot (معاملات معمول) و حجم آنها محاسبه می‌شود.

به همین دلیل برخلاف قراردادهای آتی معمول، قیمت در قراردادهای perpetual اغلب برابر یا بسیار نزدیک به قیمت فعلی بازار است.

با این حال، در شرایطی که بازار دچار نوسانات ناگهانی و سریع می‌شود، قیمت Mark ممکن است از قیمت بازار Spot کمی فاصله بگیرد.

در قراردادهای آتی perpetual اصطلاحات متعددی مشاهده می‌شود که در ادامه به شرح آنها می‌پردازیم:

1. مارجین اولیه (initial margin) چیست؟

مارجین اولیه، مبلغ سرمایه اولیه‌ای است که شما باید بپردازید تا بتوانید یک موقعیت معاملاتی با اهرم باز کنید.

برای مثال در ارز دیجیتال می‌توانید با داشتن 1000 دلار، یک موقعیت معاملاتی 10,000 دلاری باز کند (اهرم 10 برابر).

1000 دلار که در این معامله وارد می‌کنید، مارجین اولیه شماست که 10 درصد از کل معامله است.

مارجین اولیه، تنها چیزی است که پشتیبان موقعیت معاملاتی شماست و به عنوان collateral یا وثیقه عمل می‌کند.

2. مارجین نگهداری (maintenance margin) چیست؟

به حداقل مبلغ لازم که برای باز نگهداشتن معامله موردنیاز است، مارجین نگهداری می‌گویند. اگر موجودی مارجین شما به زیر این سطح برسد، یا اخطار مارجین کال می‌گیرید (از شما خواسته می‌شود مبلغی سرمایه به حساب خود اضافه کنید) یا اینکه لیکوئید می‌شوید.

در پلتفرم‌های معاملاتی ارز دیجیتال، اگر معامله در مسیر دلخواه معامله‌گر پیش نرود اخطار کم‌بودن مارجین و لیکوئید شدن به کاربر ارسال می‌شود و اگر مارجین کافی وجود نداشته باشد کل سرمایه وارد شده به معامله از بین می‌رود (به این رویداد لیکوئید شدن می‌گویند).

به عبارت دیگر، مارجین اولیه مقدار سرمایه‌ای که برای یک معامله اختصاص می‌دهید و مارجین نگهداری به حداقل سرمایه موردنیاز برای باز نگه‌داشتن آن معامله گفته می‌شود.

مارجین نگهداری ثابت نیست و براساس قیمت بازار و موجودی حساب شما نوسان می‌کند.

3. لیکوئید شدن (liquidation) چیست؟

اگر میزان وثیقه‌ای که برای معامله اختصاص دادید به زیر مارجین نگهداری (maintenance margin) برسد، قرارداد آتی که باز کردید لیکوئید خواهد شد.

در پلتفرم بایننس (سایت معاملاتی ارز دیجیتال)، لیکوئید شدن به روش‌های مختلف صورت می‌گیرد که براساس ریسک و میزان اهرم هر کاربر است (متناسب با میزان وثیقه و net exposure). هر چقدر موقعیت معاملاتی بزرگتر باشد، اصطلاح لیکوئید شدن کاربر در صرافی میزان مارجین موردنیاز بیشتر خواهد بود.

مکانیزم لیکوئید شدن در بازار و اکسچنج‌ها متفاوت است. پلتفرم بایننس، در صورت لیکوئید شدن سطح 1، کارمزد 0.5 درصدی دریافت می‌کنند (سطح یک یعنی net exposure زیر 500 هزاردلار).

اگر حساب موردنظر بعد از لیکوئید شدن، موجودی داشته باشد مابقی به به کاربر بازگشت داده می‌شود ولی اگر مبلغ کمتر باشد، کاربر به عنوان ورشکسته شناخته می‌شوند.

توجه داشته باشید که در صورت لیکوئید شدن، کاربر باید کارمزد بیشتری پرداخت کند. به همین خاطر اگر موقعیت معاملاتی در خطر لیکوئید شدن است، باید مبلغ بیشتری به وثیقه اضافه کنید تا قیمت لیکوئید شدن از قیمت فعلی بازار فاصله بگیرد یا موقعیت معاملاتی را ببندید.

4. نرخ تامین مالی (funding rate) چیست؟

برای Funding، معادل دقیق‌تری از تامین مالی به ذهنمان نمی‌رسد.

تامین مالی یا Funding شامل پرداخت‌های منظم بین خریداران و فروشندگان است. وقتی نرخ تامین مالی بالاتر از صفر (یعنی مثبت) باشد، معامله‌گرانی که وارد موقعیت Long شده‌اند (خریداران قرارداد) باید نرخ کارمزد مشخصی را به معامله‌گرانی که وارد موقعیت Short شده‌اند (فروشندگان قرارداد) پرداخت کنند.

بالعکس، زمانی که نرخ تامین مالی منفی است، فروشندگان قرارداد به خریداران قرارداد، نرخ کارمزد می‌پردازند.

نرخ Funding براساس دو مولفه است: نرخ بهره و پریمیوم.

در بازار آتی بایننس، نرخ بهره بطور ثابت 0.03 درصد است و پریمیوم براساس تفاوت قیمت بین بازار آتی و بازار Spot متغیر است. بایننس از نرخ Funding که بین کاربران جابجا می‌شود هیچ کارمزدی برای خود بر نمی‌دارد.

پس بطور مثال وقتی یک قرارداد آتی perpetual بالاتر از بازار Spot معامله می‌شود، دارندگان موقعیت Long باید به فروشندگان قرارداد (معامله‌گرانی که موقعیت Short گرفته‌اند) هزینه‌ای را مطابق با نرخ Funding پرداخت کنند.

وقتی نرخ Funding افزایش زیادی پیدا می‌کند، معمولا باعث می‌شود قیمت به کاهش متمایل شود زیرا معامله‌گرانی که موقعیت Long گرفته‌اند موقعیت معاملاتی را می‌بندند و به جمع فروشندگان قرارداد می‌پیوندند.

5. قیمت مارک (mark price) چیست؟

قیمت مارک، ارزش واقعی (قیمت منصفانه) قرارداد آتی موردنظر را در مقایسه با قیمت واقعی که در حال معامله است نمایش می‌دهد.

محاسبه قیمت مارک برای جلوگیری از لیکوئید شدن غیرمنصفانه که دلیل آن نوسانات شدید بازار است انجام می‌گیرد.

بنابراین زمانی که قیمت شاخص (Index price) مرتبط با قیمت بازار Spot باشد، قیمت مارک نمایانگر قیمت منصفانه یک قرارداد آتی خواهد بود.

در سایت بایننس، قیمت مارک براساس قیمت شاخص و نرخ funding است و بخشی جدانشدنی از محاسبه PnL محقق نشده محسوب می‌شود.

6. مفهوم PnL چیست؟

PnL مخفف profit and loss است به معنای سود و زیان.

سود و زیان می‌تواند محقق شده (realized) یا محقق نشده (unrealized) باشد.

زمانی که شما موقعیت معاملاتی باز در بازار قراردادهای آتی perpetual دارید، PnL یا همان سود و زیان شما محقق نشده (unrealized) است.

وقتی موقعیت معاملاتی خود را ببندید، سود/زیان محقق نشده شما به محقق شده (realized) تبدیل می‌شود. (بخشی از آن یا کامل)

مثال واضح و ساده از سود/زیان محقق نشده:

فرض کنید یک سکه را 9 میلیون تومان خریده‌اید، در بازار قیمت می‌گیرید و متوجه می‌شوید این سکه را 10 میلیون تومان خریداری می‌کنند. تا اینجا 1 میلیون تومان سود محقق نشده دارید. تا زمانی که این سکه را واقعا نفروشید و پول را نگیرید، سود شما هنوز محقق نشده است.

زمانی که سکه را فروختید و 10 میلیون تومان را در حساب بانکی دریافت کردید، آن زمان می‌توانید بگوید 1 میلیون تومان سود محقق شده داشتید.

به خاطر اینکه سود/زیان محقق شده به سود یا زیانی که از معامله بدست آمده اطلاق می‌شود، هیچ ارتباط مستقیمی با قیمت مارک ندارد.

اما از سمت دیگر، با کم و زیاد شدن قیمت مارک، سود/زیان محقق نشده بطور مداوم کاهش و افزایش پیدا می‌کند.

پس قیمت مارک برای این منظور استفاده می‎شود که سود/زیان محقق نشده به درستی و منصفانه محاسبه و نمایش داده شود.

7. منظور از صندوق بیمه (Insurance Fund) در معاملات آتی همیشگی چیست؟

صندوق بیمه (Insurance Fund) برای این منظور ایجاد شده تا موجودی معامله‌گرانی که زیان می‌کنند به زیر صفر نرسد (منفی نشود) و معامله‌گرانی که معاملات سودده داشته‌اند به سودشان برسند.

اگر به هر دلیلی، سیستم معاملاتی نتواند موقعیت معاملاتی افراد را در زمان مدنظر ببند و قیمت مارک افت بیشتری کند، صندوق بیمه فعال و زیان این معاملات را جبران می‌کند تا زمانی که سیستم موفق به بستن موقعیت معاملاتی کند.

این شرایط برای شخصی که لیکوئید شده و سرمایه‌اش به صفر رسیده هیچ تفاوتی ندارد ولی به شخصی که موقعیت Short داشته اطمینان می‌دهد می‌تواند سود خود را بگیرد.

بنابراین صندوق بیمه مکانیزمی است که طراحی شده تا وثیقه از معامله‌گرانی که لیکوئید شده‌اند دریافت شود و زیان‌های کاربران ورشکسته را پوشش دهد.

در یک بازار عادی، صندوق بیمه با پولی که از کاربران لیکوئید شده بدست می‌آید رشد می‌کند.

8. منظور از Auto-deleveraging چیست؟

Auto-deleveraging به معنای لیکوئید شدن در زمان‌های خاصی است که عملکرد صندوق بیمه به دلیل شرایط بازار متوقف می‌شود.

با وجودیکه این رویداد نامحتمل است، در شرایط خاصی از بازار، معامله‌گرانی که در سود هستند ملزم می‌شوند تا بخشی از سودشان را برای جبران زیان معامله‌گرانی که زیان کرده‌اند بپردازند.

این شرایط نادر، ممکن است به دلیل نوسانات بسیار شدید در بازار ارزهای دیجیتال و اهرم بالایی که به کاربران ارائه می‌شود روی دهد.

به عبارت دیگر، در این شرایط معمولا موقعیت‌های معاملاتی که دارای بالاترین اهرم‌ها و بالاترین سودها هستند بیشترین مشارکت را در جبران ضرر سایر موقعیت‌ها ایفا می‌کنند.

در سایت بایننس یک شاخص برای نمایش موقعیت معامله‌گر در صف Auto-deleveraging وجود دارد که در تصویر زیر می‌توانید ببینید:

قصد خرید یا فروش ارز دیجیتال در ایران را دارید؟ در این سایت می‌توانید با اطمینان و با چند کلیک خرید کنید:

لیکویید شدن یا کال مارجین چیست و چه زمانی اتفاق می افتد؟

بازار ارزهای دیجیتال به سرمایه‌گذاری‌های خطرناک و نوسانات شدید قیمت در میان مردم جهان شهرت دارد. با وجود اینکه نوسانات این بازار چالش‌هایی را برای قانون‌گذاران ایجاد کرده است، در مقایسه با کلاس‌های دارایی سنتی مانند سهام و کالا، بازار ارزهای دیجیتال فرصتی برای به دست آوردن سودهای چشمگیر در میان سرمایه‌گذاران ایجاد کرده است.
افزایش این نوسان، پتانسیلی است که سبب به وجود آمدن موقعیت‌های معاملاتی بیشتر از طریق متدهای معاملاتی مانند Margin trading ،perpetual swaps و futures می‌شود. معاملات مشتقه قراردادهای مبتنی بر قیمت یک دارایی پایه هستند که این امکان را به معامله‌گران می‌دهند تا بر قیمت آینده آن دارایی شرط‌بندی کنند.
معاملات مشتقه کریپتو، برای اولین بار در سال ۲۰۱۱ به بازار معرفی شده و در سال‌های اخیر، به‌ویژه در میان سرمایه‌گذاران خرده‌فروشی gung-ho که به‌دنبال حداکثر بهره‌برداری از استراتژی‌های معاملاتی خود هستند، محبوبیت بالایی یافته است.
برای مثال معامله‌گران می‌توانند از طریق معاملات مارجین پتانسیل درآمدزایی و سوددهی خود را با استفاده از وجوه قرض گرفته شده از صرافی‌های دیجیتالی افزایش دهند. صرافی کوینکس، صرافی کوکوین و صرافی بای بیت تعدادی از صرافی‌های متمرکز رمزنگاری‌شده‌ای هستند که امکان انجام معاملات مارجین را برای کاربران خود فراهم کرده‌اند.
توجه داشته باشید این نوع معاملات مانند شمشیر دو لبه عمل می‌کنند؛ یعنی همان‌طور که معاملات مشتقه سبب افزایش پوزیشن‌های سودآور معامله‌گران می‌شوند، به همان اندازه نیز خطر لیکویید شدن یا از دست ‌دادن سرمایه معامله‌گر نیز وجود دارد.
فهرست این مقاله
لیکویید شدن چیست؟

لیکویید شدن یا Liquidation به فرایندی گفته می‌شود که در آن معامله‌گر همه سرمایه خود در پوزیشن مارجین را از دست بدهد و ضرر کند. اصولاً این پروسه هنگام سقوط قیمت بازار اتفاق می‌افتد؛ با این ‌حال در فضای ارزهای دیجیتال، اصطلاح لیکویید شدن، عمدتاً به‌منظور توصیف بسته‌شدن اجباری پوزیشن معامله‌گر به‌دنبال از دست ‌رفتن تمام یا بخشی از حاشیه اولیه (Initial margin) استفاده می‌شود.
انواع لیکوئیدیشن
لیکویید شدن را می‌توان به دو گروه جزئی (Partial) و کلی (Total) تقسیم کرد:

لیکویید شدن جزئی: به‌منظور کاهش پوزیشن و اهرم فشاری که معامله‌گر تعیین کرده، پوزیشن مذکور را تا حدی زود می‌بندد.
لیکویید شدن کلی: هنگام بستن پوزیشن، از تمام حاشیه اولیه‌ای که معامله‌گر تعیین کرده، استفاده شده است.

معاملات مارجین چیست؟

معاملات مارجین نوعی از متدهای معاملاتی در برخی صرافی‌های دیجیتالی هستند که براساس آن معامله‌گر می‌توان با وجوه قرض گرفته شده از افراد شخص ثالث مانند صرافی وارد معامله شود. درواقع این متد درست مانند قرض‌گرفتن یا وام‌گرفتن پول از یک فرد یا نهاد دیگر برای خرید نیوز هاپیک عمل می‌کند. این روش معاملاتی به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد تا اندازه پوزیشن معاملاتی خود را با استفاده از ابزاری به نام leverage یا اهرم فشار، افزایش دهند و تنظیم کنند.
برای استفاده از پلتفرم معاملاتی مارجین لازم است معامله‌گر مراحل احراز هویت در صرافی را سپری کند و سپس مقداری نیوز هاپیک یا فیات را به‌عنوان وثیقه که به Initial Margin معروف است، نزد صرافی قرار دهد. این مارجین اولیه مانند یک صندوق بیمه برای صرافی عمل می‌کند؛ برای مثال، اگر از یک اهرم فشار ۵× در مارجین اولیه ۱۰۰ دلاری استفاده کنید، یک وام ۴۰۰ دلاری به شما داده می‌شود و پوزیشن معاملاتی شما از ۱۰۰ به ۴۰۰ دلار افزایش می‌یابد.
چه زمانی لیکویید شدن اتفاق می‌افتد؟
لیکویید شدن زمانی اتفاق می‌افتد که معامله‌گر نتواند الزامات تعیین‌شده در پوزیشن مارجین خود را به‌درستی برآورده کند. در واقع مارجین به درصدی از ارزش کل معامله گفته می‌شود که به‌منظور بازکردن و حفظ پوزیشن باید نزد صرافی سپرده شود.
زمانی که حساب مارجین معامله‌گر به پایین‌تر از سطح توافق‌شده با صرافی برسد، صرافی به‌طور خودکار پوزیشن را بسته و سرمایه‌گذار سرمایه خود را از دست می‌دهد. میزان ضرر معامله‌گر به اهرم فشار تعیین‌شده و میزان کاهش قیمت بازار بستگی دارد. در برخی از موارد لیکوئیدیشن سبب ازدست‌رفتن کل سرمایه فرد می‌شود.
اگر پوزیشن اهرم‌دار شما به آستانه لیکویید شدن برسد، با یک Margin call مواجه خواهید شد. این فراخوان به شما می‌گوید که لازم است مارجین بیشتری ایجاد کنید. در این زمان دو گزینه پیش روی معامله‌گر است: ۱. به‌منظور بالابردن مجدد اهرم به اندازه مورد نیاز، وجوه بیشتر به مارجین اضافه شود. ۲. صرافی به‌طور خودکار پوزیشن فرد را لیکوئید کند.
مفهوم قیمت لیکوئیدیشن
قیمت لیکوئیدیشن (انحلال) یا Liquidation price نقطه‌ای است که در آن پوزیشن لوریج‌دار معامله‌گر به‌طور خودکار بسته می‌شود. عواملی که بر آن تأثیرگذار هستند عبارت‌اند از:

اهرم استفاده‌شده
نرخ مارجین نگهداری
قیمت نیوز هاپیک
مانده‌حساب

قیمت لیکوئیدیشن توسط صرافی‌ها استفاده‌شده محاسبه شده و ممکن است میانگینی از چندین صرافی بزرگ دیجیتالی باشد. زمانی که قیمت نیوز هاپیک مدنظر از آستانه قیمت لیکوئیدیشن عبور کند، فرایند لیکویید شدن شروع می‌شود.
از آنجا ‌که قیمت ارزهای دیجیتال به‌طور مدام در حال تغییر است، لازم است از آخرین اخبار مطلع باشید و سودآوربودن پوزیشن ایجادشده را دوباره بررسی کنید؛ در غیر این صورت به احتمال زیاد سرمایه شما لیکوئید شده و متضرر می‌شوید.
چطور از لیکویید شدن جلوگیری کنیم؟
وقتی درباره معامله در بازارهای سرمایه، از جمله ارزهای دیجیتال و متدهای معاملاتی خاص مانند معاملات مارجین صحبت می‌شود، بی‌شک مدیریت ریسک مهم‌ترین نکته است. در این موارد لازم است هدف اصلی معامله‌گر حتی پیش از رسیدن به سود به حداقل رساندن سطح ضرر احتمالی باشد. از آنجا ‌که خطر از دست ‌دادن سرمایه در بازار ارزهای دیجیتال اجتناب‌ناپذیر است، بهره‌گیری از مکانیسم‌هایی که به بقای معامله‌گر در بازار کمک کنند، ضروری به نظر می‌رسد.
از آنجا ‌که همواره احتمال از دست ‌دادن دارایی هنگام انجام معاملات وجود دارد، استفاده از استراتژی‌های معاملاتی هوشمند مانند استفاده از لوریج کمتر و نظارت مارجین می‌تواند به جلوگیری از لیکویید شدن دارایی کاربر کمک کند. علاوه بر این، صرافی‌های دیجیتالی صندوق‌های بیمه را راهی برای به حداقل رساندن این‌گونه از ضررها به کاربران ارائه می‌دهند.
صندوق‌های بیمه صرافی‌های دیجیتالی

صندوق بیمه یک استخر ذخیره وجوه است که به‌عنوان یک مکانیسم محافظتی در برابر ضررهای احتمالی بیش از اندازه در معاملات، عمل کرده و از آن برای پوشش ضرر قرارداد استفاده می‌شود. زمانی که پوزیشن یک معامله‌گر در قیمتی بهتر از قیمت ورشکستی لیکوئید شود (قیمتی که زیان معامله‌گر برابر با مارجین اولیه است)، هر سودی به صندوق بیمه وارد می‌شود.
از طرف دیگر، اگر قیمت لیکوئیدیشن کمتر از قیمت ورشکستگی (bankruptcy price) باشد، ضرر پوزیشن از میزان مارجین اولیه تعیین‌شده توسط معامله‌گر بیشتر خواهد شد. در این حالت، صندوق بیمه این کسری را پوشش خواهد داد؛ برای مثال، جان و آلیس پوزیشن‌های لانگ مختلف بیت کوین را با قیمت ورشکستگی به‌ترتیب ۴۰ هزار و ۳۹.۵۰۰ دلار افتتاح کرده و هر دوی آن‌ها دارای قیمت لیکوئیدیشن ۴۰.۲۰۰ دلار هستند؛ درنتیجه زمانی که دارایی آن‌ها لیکوئید می‌شود، جان در ۴۰ هزار دلار لیکوئیده شده و از صندوق بیمه وی برداشت می‌شود؛ درحالی‌که آلیس براساس آخرین قیمت معامله‌شده ۳۹.۸۰۰ دلار، با قیمت ۳۹.۵۰۰ دلار منحل می‌شود.
استراتژی خروج از لیکوییدیشن
هنگام بازکردن یک پوزیشن و تعیین میزان اهرم فشار (لوریج)، گزینه‌های مؤثری برای کاهش احتمال لیکویید شدن دارایی در دسترس هستند. گزینه Stop Loss یکی از آن‌هاست که به‌عنوان سفارش Stop Order یا Stop Market نیز شناخته می‌شود؛ نوعی سفارش‌گذاری پیشرفته که در بیشتر صرافی‌های ارزهای دیجیتال در دسترس کاربران قرار دارد. سرمایه‌گذار با استفاده از این گزینه به صرافی دستور می‌دهد تا به‌محض اینکه دارایی وی به یک نقطه قیمت خاص رسید، آن را بفروشد. هنگام ایجاد سفارش توقف ضرر، لازم است موارد زیر را تنظیم کنید:

Stop Price/ قیمت توقف: قیمتی که در آن سفارش Stop Loss معامله‌گر اجرا می‌شود.
Sell Price/ قیمت فروش: قیمتی که معامله‌گر قصد دارد دارایی دیجیتالی مدنظر خود را در آن قیمت بفروشد.
Size/ اندازه: میزانی از نیوز هاپیک مدنظر که قصد فروش آن را دارید.

اگر قیمت بازار به قیمت Stop Price تعیین‌شده توسط معامله‌گر برسد، سفارش Stop Order وی به‌صورت خودکار اجرا می‌شود و دارایی مدنظر به قیمت و میزان از قبل تعیین‌شده به فروش می‌رسد. اگر معامله‌گر احساس کند وضعیت بازار با سرعت برخلاف انتظار پیش می‌رود، می‌تواند میزان Sell Price را پایین‌تر از Stop Price قرار می‌دهد؛ زیرا در این صورت احتمال فروش سفارش بالا می‌رود. همان‌طور که مشخص شد، هدف اولیه ثبت سفارش Stop Loss، محدودکردن ضررهای احتمالی است. برای در نظر گرفتن تمام جنبه‌ها باید دو سناریوی زیر را در نظر داشته باشید.

یک معامله‌گر ۵.۰۰۰ دلار در حساب خود دارد، اما تصمیم می‌گیرد برای ایجاد پوزیشن ۱.۰۰۰ دلاری، از مارجین اولیه ۱۰۰ دلار و اهرم فشار ۱۰× استفاده کرده و یک Stop Loss، ۲.۵ درصدی از پوزیشن ورودی خود تنظیم می‌کند. در این مثال، معامله‌گر می‌تواند به‌طور بالقوه ۲۵ دلار را در این معامله از دست می‌دهد، این میزان تنها ۰.۵ درصد از گل حساب وی است، اما اگر معامله‌گر از گزینه توقف ضرر استفاده نکند، درصورت کاهش قیمت ۱۰ درصدی دارایی، پوزیشن وی لیکوئید می‌شود.

معامله‌گر دیگری ۵۰۰۰ دلار در حساب معاملاتی خود دارد. این شخص برای ایجاد پوزیشن ۷۵۰۰ دلاری، از مارجین اولیه ۲۵۰۰ دلار و اهرم ۳ × استفاده می‌کند. با قراردادن Stop Loss، ۲.۵ درصدی از پوزیشن ورودی، این معامله‌گر می‌تواند در این معامله ۱۸۷.۵ دلار از دست بدهد. این میزان به معنای ۳.۷۵ درصد ضرر از کل حساب وی است.
نکته: درحالی‌که استفاده از اهرم فشار بالا همواره بسیار پرخطر در نظر گرفته می‌شود، این فاکتور زمانی اهمیت پیدا می‌کند که اندازه پوزیشن شما بسیار بزرگ باشد (مانند سناریو دوم). به‌عنوان یک قاعده کلی، سعی کنید در هر معامله میزان ضرر را کمتر از ۱.۵ درصد از کل اندازه حساب خود نگه دارید.
تفاوت Forced Liquidation با Liquidation
اصطلاح لیکویید شدن (Liquidation) در بازارهای سرمایه به معنای تبدیل دارایی‌ها به پول نقد است، اما لیکویید شدن در معاملات ارزهای دیجیتال، به تبدیل غیرارادی دارایی‌های کریپتو به پول نقد یا معادل‌های نقدی دیگر مانند استیبل کوین اشاره دارد. از طرف دیگر، لیکویید شدن اجباری (Forced Liquidation) زمانی اتفاق می‌افتد که معامله‌گران نتوانند مارجین موردنیاز تعیین‌شده برای یک موقعیت اهرمی مشخص‌شده را برآورده کنند.
تفاوت اصلی این دو در این است که در انحلال اجباری پوزیشن معاملاتی معامله‌گر به‌طور خودکار توسط صرافی بسته می‌شود، اما در انحلال معمولی، معامله‌گر به‌طور داوطلبانه تصمیم به نقدکردن دارایی خود می‌کند. تفاوت دیگر آن‌ها این است که لیکویید شدن در سایر بازارهای سرمایه ممکن است به‌تدریج انجام شود، اما در انحلال اجباری تمام پوزیشن‌های معاملاتی فرد هم‌زمان بسته می‌شوند.
انحلال اجباری معامله‌گران را از متحمل‌شدن هرگونه ضرر اضافی محافظت می‌کند و به آن‌ها این امکان را می‌دهد تا کنترل بیشتری بر پوزیشن خود داشته باشند. از طرف دیگر در انحلال اجباری همه پوزیشن‌ها به‌طور هم‌زمان بسته شده و این امر به از دست ‌رفتن فرصت‌های معاملاتی فرد منجر می‌شود.
نتیجه‌گیری
قبل از آنکه شروع به استفاده از امکانات صرافی‌های دیجیتالی مانند معاملات مارجین و اصطلاح لیکوئید شدن کاربر در صرافی فیوچرز کنید، لازم است به‌طور کامل با این نوع معاملات آن‌ها آشنا شوید و اطلاعات لازم را کسب کنید؛ چراکه معاملات اهرمی، به همان اندازه که سودبخش هستند، ممکن است به لیکویید شدن سرمایه شما منجر شوند.

توجه: با وجود اینکه دو صرافی کوینکس و کوکوین هر دو فعلا بدون نیاز به تغییر IP فعالیت می‌کنند اما بهتر است برای امنیت بیشتر از IP ثابت خارج از ایران استفاده کنید.
برای ورود به صرافی کوینکس حتما باید با IP خارج از ایران وارد شوید.

اصطلاح لیکوئید شدن کاربر در صرافی

کوکوین (KuCoin) از بهترین صرافی‌ها در سطح جهانی می‌باشد. این صرافی ویژگی‌های معاملاتی متنوعی از جمله معاملات اسپات (spot)، توقف ضرر (Stop loss) را برای تریدرها ارائه می‌دهد. علاوه بر این، برای کاربران صرافی کوکوین این امکان فراهم شده تا توسط این پلتفرم ایمن و قابل اعتماد وارد معاملات فیوچرز صرافی کوکوین شده و در آن به خرید و فروش بپردازند. در این مقاله ابتدا به معرفی پلتفرم‌های فیوچرز کوکوین و سپس به آموزش قدم به قدم چگونگی ترید در فیوچرز کوکوین می‌پردازیم و پس از آن مفاهیم رایج در این گونه معاملات را توضیح می‌دهیم.

در ابتدا اگر با صرافی کوکوین آشنا نیستید لینک زیر مطالب مفید و کاملی در اختیارتان قرار می‌دهد.

بیشتر بخوانید : آموزش صرافی کوکوین

انواع پلتفرم‌های فیوچرز کوکوین

قسمت فیوچرز صرافی کوکوین از ۳ پلتفرم مختلف تشکیل شده است:

۱. فیوچرز کوکوین Lite

نسخه‌ی Lite فیوچرز یک نسخه‌ی ساده شده از پلتفرم Futures است که هدف آن آسان‌تر و لذت بخش‌تر کردن تجربه‌ی ترید با قرارداد است. این نسخه پیچیدگی ورود به موقعیت‌ها را به حداقل می‌رساند.

کاربران می‌توانند بین قراردادهای فیوچرز USDT-margined یا BTC-margined در نسخه‌ی Lite یکی را انتخاب کنند و می توانند به هر تعداد جفت ارزهای دیجیتال که می‌خواهند دسترسی داشته باشند.

۲. فیوچرز کوکوین Pro

نسخه‌ی Pro پکیج جامع‌تری را برای افراد با‌تجربه در قراردادهای فیوچرز ارائه می‌دهد. مجدداً، کاربران می‌توانند بین قراردادهای آتی USDT-margined یا BTC-margined یکی را انتخاب کنند. با این حال، Futures Pro شامل قسمت قرارداد با جزئیات، عملیات تریدینگ، اطلاعات دقیق‌تر مارکت – از جمله اصطلاح لیکوئید شدن کاربر در صرافی اوردر بوک (Order Book) – و قسمتی برای مشاهده‌ی موقعیت‌های باز (Open Positions) می‌باشد.

۳. فیوچرز کوکوین Brawl

فیوچرز کوکوین Brawl به معامله‌گران این امکان را می‌دهد که در هنگام معامله قراردادهای فیوچرز با یکدیگر رقابت کنند. این پلتفرم فعالیت معاملات فیوچرز را به حالت یک بازی رقابتی در آورده‌است و هدف آن تبدیل ترید به یک فعالیت سرگرم‌کننده است.

مراحل ترید در فیوچرز کوکوین

مرحله ۱. فعال کردن معاملات فیوچرز

اولین گام این است که به قسمت فیوچرز (Futures) بروید و مشخص کنید که کدام نسخه از پلت فرم فیوچرز را می‌خواهید استفاده کنید : Lite، Pro یا Brawl.

قسمت فیوچرز کوکوین در موبایل

قسمت فیوچرز کوکوین در دسکتاپ

مرحله ۲. سرمایه‌هایتان را به حساب فیوچرز خود منتقل کنید

قبل از شروع، باید سرمایه‌هایتان را به حساب فیوچرز کوکوین خود وارد کنید. برای این کار به تب Assets بروید و روی “Transfer” کلیک کنید. سرمایه‌ها را از حساب اصلی KuCoin خود به حساب فیوچرز خود منتقل کنید. اگر موجودی در حساب اصلی خود ندارید، می‌توانید به جای آن مستقیماً دارایی را به حساب فیوچرز خود واریز کنید.

توجه داشته باشید که قوانین توکن، بین قراردادهای USDT-margined و Coin-margined متفاوت است.

پس از واریز دارایی، اکنون آماده هستید که کدام جفت ارز دیجیتال را برای معامله انتخاب کنید.

قسمت Assets فیوچرز صرافی کوکوین برای انتقال سرمایه

مرحله ۳. ترید را شروع کنید

پس از انتخاب یک جفت ارز دیجیتال، می‌توانید «خرید» یا «فروش» را انتخاب کنید. خرید معادل گرفتن یک موقعیت Long است که در آن شما با افزایش قیمت یک توکن سود می‌برید. فروش شامل گرفتن یک موقعیت short است که در آن به محض کاهش قیمت دارایی، سود می‌برید.

همانطور که قبلا گفتیم، KuCoin به شما این امکان را می‌دهد که اهرم (leverage) مورد نظر خود را نیز انتخاب کنید. این محدوده از ۱x تا ۲۰x (محدودیت ۱۰۰x برای BTC) است. به یاد داشته باشید، Leverage بالاتر همچنین به معنای افزایش ریسک Liquidation (لیکویید شدن) می‌باشد، در صورتی که معامله خلاف خواسته‌ی شما پیش برود.

بخش Leverage در فیوچرز صرافی کوکوین

معاملات Leverage (اهرمی)
تمام پلتفرم‌های فیوچرز کوکوین معاملات Leverage را دارند. این بدان معناست که کاربر می‌تواند از پلتفرم پول قرض کند تا اندازه‌ی پوزیشن (position) یک معامله را افزایش دهد. اهرم را می‌توان بین ۱ تا ۲۰ برابر در دارایی‌های معمولی تنظیم کرد. همچنین برای کوین‌های معروف مانند BTC و ETH می‌توان آن را تا ۱۰۰ برابر افزایش داد.

سودها و زیان‌ها بر حسب BTC، ETH یا USDT محاسبه می‌شوند. اهرم‌سازی علاوه بر مزیت افزایش اندازه‌ی پوزیشن، همچنین به کاربران اجازه می‌دهد تا چندین موقعیت را در ارزهای دیجیتال مختلف به طور همزمان داشته باشند.

مفهوم لیکویید شدن به چه معناست؟

یک کاربر با لیکوئید شدن، همه یا بخشی از دارایی خود را که به عنوان مارجین (Margin) در معاملات فیوچرز خود استفاده می‌کرد از دست می‌دهد و صرافی دارایی او را به حساب خود منتقل می‌کند. اصطلاح صحیح برای این اتفاق مارجین کال شدن یا کال (Call) شدن است.

اما این اتفاق چطور و چرا رخ می‌دهد؟ استفاده از معاملات مارجین (Margin Cantract) و قراردادهای آتی (futures contract) و پیش‌بینی‌های غلط روند بازار باعث لیکوئید شدن کاربر می‌شوند.

الان با یک مثال برایتان توضیح می‌دهم:

فرض کنید شما ۱۰ بیتکوین را در پوزیشن short و با اهرم ۱۰x سرمایه گذاری کرده‌اید. اگر بین کوین ۱۰% افزایش یابد، با اهرم ۱۰x یعنی افزایش ۱۰۰% و چون شما در پوزیشن short هستید یعنی شما ۱۰۰% از سرمایه‌ی خود را از دست می‌دهید. یعنی لیکویید شده‌اید.

کارمزد معاملات فیوچرز کوکوین

همیشه در ترید، دو طرف درگیر هستند: سازندگان (Makers) و گیرندگان (Takers). سازندگان کسانی هستند که اوردر (order) جدیدی بر روی پلتفرم ایجاد کرده و در نتیجه نقدینگی ایجاد می‌کنند. در همین حال، گیرندگان، سفارشات (order) موجود را می‌پذیرند و بنابراین نقدینگی را حذف می‌کنند. در نتیجه، سازندگان اغلب کارمزد تراکنش اصطلاح لیکوئید شدن کاربر در صرافی کمتری می‌گیرند.

کارمزدهای معاملاتی برای معاملات فیوچرز کوکوین به شرح زیر است:

کارمزد ترید در قسمت فیوچرز صرافی کوکوین

هزینه برداشت فیوچرز صرافی کوکوین

کارمزد برداشت برای BTC بالغ بر ۰.۰۰۰۵ BTC است که حدود ۴۰ درصد کمتر از میانگین صنعتی ۰.۰۰۰۸۱۲ BTC است.

اصطلاحات رایج در فیوچرز کوکوین

در طول مقاله به توضیح لیکویید شدن پرداخته شد، در ادامه برخی دیگر از اصطلاحات رایج را بررسی می‌کنیم:

۱. مارجین (Margin)

از مارجین برای باز کردن یک پوزیشن یا حفظ پوزیشن فعلی استفاده می‌شود که از مارجین اولیه (Initial Margin) و مارجین بقا (Maintenance Margin) تشکیل می‌شود. مارجین اولیه حداقل مبلغی است که باید برای باز کردن یک موقعیت واریز کنید. مارجین بقا حداقل مبلغی است که باید برای باز نگه داشتن یک موقعیت داشته باشید.

۲. مارجین واریز خودکار

وقتی این حالت فعال است، هر زمان که لیکویید صورت می‌گیرد، دارایی در قسمت Available balance به موقعیت موجود اضافه می‌شود و سعی می‌شود از لیکویید موقعیت جلوگیری شود.

۳. اهرم (Leverage)

اینکه می‌گویند اندازه‌ی معاملات خود را میتوانید با اهرم بین ۱x تا ۲۰x افزایش دهید یعنی چه؟ یعنی اگر شما مقداری بیت کوین داشته باشید و در پوزیشن long باشید و اهرم ۱۰x، اگر بیت کوین ۱% افزایش یابد شما ۱۰% به سرمایه‌تان افزوده می‌شود. اگر در پوزیشن short باشید با همان شرایط بالا، اگر بین کوین ۱% کاهش یابد به سرمایه‌ی شما ۱۰% اضافه می‌شود.

سخن پایانی

فعالیت و کسب سود در پلتفرم فیوچرز کوکوین نیازمند آموزش و کسب تجربه است. این بخش برای معامله‌گران حرفه‌‌ای و با تجربه مناسب بوده و برای معامله‌گران مبتدی توصیه نمی‌شود. به طور کلی بهتر است معاملات فیوچرز را با بخش کوچکی از دارایی و اهرم فشار (Leverage) کم شروع کنید.

آزمون بایننس برای معاملات فیوچر (Future)

دقیقاً مانند ورود به بازار توکن های لوریج شده، برای ورود به بازار فیوچرز در صرافی بایننس از کاربر آزمونی گرفته می شود که صرافی از درک شخص از این امکانات پیچیده اطمینان حاصل کند. اما با توجه به انگلیسی بودن آزمون و طبعاً پیچیدگی برخی از اصطلاحات آن برای اغلب کاربران، ترجمه ای از آن همراه با پاسخ تهیه شده تا شما کاربران گرامی کوین گراف به راحتی از این مرحله گذر کرده و همچنین درک درستی از امکانات پیش رو داشته باشید. با ما همراه باشید.

بیشتر بخوانید: آزمون بایننس توکن های Up و Down

پرسش: حداکثر اهرم (Leverage) قابل دسترس در بازار فیوچرز (Futures) بایننس چقدر است؟

پاسخ: اهرم ۱۲۵ برابر (۱۲۵x)

پرسش: کدام کیف پول برای ترید در بازار فیوچرز بایننس قابل استفاده نیست؟

پاسخ: کیف پول مارجین (Margin Wallet)

پرسش: تفاوت بارز USDT-Margined و Coin-Margined چیست؟

پاسخ: مقدار اهرم قابل استفاده

پرسش: حداکثر ضرر احتمالی در بازار فیوچرز بایننس چقدر است؟

پاسخ: ۱۰۰ درصد سپرده موجود

پرسش: تفاوت بارز Perpetual Futures و Quarterly Qutures چیست؟

پاسخ: تفاوت در متدهای ترید

پرسش: در صورت ورود کاربر به پوزیشن، کدام مورد قابل انجام است؟

پاسخ: دریافت قرض با استفاده از قابلیت Cross Collateral Function

پرسش: منشأ محاسبه قیمت بازار فیوچرز بایننس برای تعیین لیکوئید شدن (Liquid) شدن چیست؟

پاسخ: قیمت نقطه ای (Mark Price)

پرسش: کاربر زمانی مارجین کال (Margin Call) دریافت می کند که بالانس مارجین وی کمتر از این مقدار باشد:

پاسخ: کمتر از Maintenance Margin

پرسش: آیا کاربران می توانند از BNB در کیف پول USDT-Margined استفاده کنند؟

پاسخ: خیر. کاربران USDT-Margined فقط می توانند از BNB برای پرداخت کمیسیون استفاده کنند.

پرسش: آیا استفاده از Unrealized PNL به عنوان مارجین برای ورود به پوزیشن جدید ممکن است؟

پرسش: کدام مورد در نوسانات شدید قیمتی توصیه نمی شود؟

پاسخ: هرگونه ثبت سفارش برای ورود به بازار و یا خروج از آن

پرسش: آیا دریافت وام بانکی به منظور ترید در بازار فیوچرز منطقی است؟

پاسخ: خیر. ترید در بازارهای مالی دارای ریسک زیادی بوده و کاربران برای حفظ امنیت مالی خود می بایست با سرمایه شخصی اقدام به سرمایه گذاری کنند.