بازارساز خودکار چگونه کار می‌کند؟

بازار ساز خودکار (AMM) چیست؟ 7

بازارساز خودکار (AMM) چیست؟

بازارساز خودکار (AMM) نوعی از پروتکل صرافی غیرمتمرکز است که برای قیمت‌گذاری دارایی‌ها به‌جای استفاده از یک دفتر سفارش، بر یک فرمول ریاضی تکیه دارد. یک بازارساز خودکار را می‌توانید به‌عنوان یک ربات درنظر بگیرید که همواره یک قیمت مبادله را بین دو دارایی مشخص می‌کند. برخی از آن‌ها مثل پلتفرم یونی‌سوآپ از یک فرمول ساده استفاده می‌کنند درحالی‌که برخی دیگر مثل پروتکل‌های Curve و Balancer روابط پیچیده‌تری را به‌کار می‌برند.

در یک پلتفرم بازارساز خودکار، کاربران نه‌تنها می‌توانند بدون نیاز به اعتماد معامله کنند، بلکه با فراهم‌آوردن نقدینگی در استخرهای نقدینگی، خود تبدیل به یک کارگزاری شوند. این یعنی هر فردی می‌تواند تبدیل به تأمین‌کننده نقدینگی شود و در ازای آن از محل کارمزدها، پاداش دریافت کند.

به لطف سادگی و استفاده آسان، بسیاری از این بازارسازهای خودکار توانسته‌اند در فضای دیفای موفقیت خود را تثبیت کنند. غیرمتمرکز کردن فرآیند بازارسازی به این شکل، کاملا شایسته‌ی منظره‌ای‌ست که فناوری رمزارز برای جهان به تصویر کشیده است.

در چندسال اخیر، صنعت مالی غیرمتمرکز، به‌ویژه برنامه‌های غیرمتمرکز شبکه اتریوم، در کانون توجه و استقبال کاربران بوده است. در حال‌ حاضر، زراعت بازده (yield farming) یکی از راه‌های مناسب برای توزیع توکن است، استفاده از بیت کوین‌های توکن‌شده در شبکه اتریوم رو به افزایش است و حجم استفاده از پلتفرم‌های وام‌دهی غیرمتمرکز به‌شکلی خیره‌کننده رشد کرده است. به همین شکل، پروتکل‌های بازارساز خودکار به لحاظ حجم با برنامه‌های دیگر قابل مقایسه هستند، نقدینگی بسیار بالایی دارند و روزبه‌روز به تعداد کاربران آن‌ها افزوده می‌شود.

اما این صرافی‌ها چگونه کار می‌کنند؟ چه عاملی آن‌ها را تا این حد سریع کرده و چگونه است که ایجاد بازار یک توکن جدید در آن‌ها به این اندازه آسان است؟ آیا بازارساز خودکار می‌تواند با صرافی‌های رایج که از دفتر سفارش استفاده می‌کنند، رقابت کند؟

بازارساز خودکار (AMM) چیست؟

بازارساز خودکار نوعی از پروتکل صرافی غیرمتمرکز است که به‌جای استفاده از یک دفتر سفارش، برای قیمت‌گذاری دارایی‌ها بر یک فرمول ریاضی تکیه دارد. درواقع ارزش دارایی‌ها در آن‌ها براساس یک الگوریتم قیمت‌گذاری تعیین می‌شود.

وجه مشترک تمام آن‌ها این است که به‌جای دفتر سفارش، قیمت دارایی‌ها در آن‌ها براساس یک الگوریتم مشخص می‌شود. تا این مرحله از توضیحات، به احتمال زیاد نحوه کارکرد بازارساز خودکار کمی مبهم به‌نظر می‌رسد، اما امیدواریم تا انتهای متن ابهامات برطرف شوند.

بازارسازی سنتی معمولا شامل تعامل گسترده با شرکت‌ها و به‌کارگیری استراتژی‌های پیچیده و منابع بسیاری است. آن‌ها به کاربران کمک می‌کنند تا در قیمت‌های مناسبی معامله کنند، شکاف قیمتی کمی را در دفتر سفارش مشاهده کنند و کارمزدهای کوچکی را برای معاملات خود بپردازند. در طرف دیگر، بازارساز خودکار به‌جای این فرآیندها، از راه‌حل‌های غیرمتمرکز و الگوریتمی استفاده کرده و به هر فردی اجازه می‌دهد تا بازاری را در یک بلاک چین بسازد. در ادامه خواهیم دید چگونه!

بازارساز خودکار چگونه کار می‌کند؟

از یک منظر، تفاوتی بین یک بازارساز خودکار و صرافی‌های رایج وجود ندارد؛ در هر دوی آن‌ها جفت‌های معاملاتی، مثل ETH/DAI، وجود دارند. اما اینجا شما به طرف مقابل برای انجام معامله نیازی ندارید؛ به‌جای آن با یک قرارداد هوشمند تعامل دارید که برای شما بازار را می‌سازد.

در یک صرافی غیرمتمرکز (DEX) هم به مانند صرافی‌های رایج، معاملات به‌صورت مستقیم بین کاربران انجام می‌شود (البته درست‌تر این است که بگوییم بین کیف پول کاربران انجام می‌شود). اگر شما اتر را در ازای تتر می‌فروشید، فرد دیگری در طرف دیگر وجود دارد که اتر را با استفاده از تتر می‌خرد. این یک تراکنش همتابه‌همتا (peer-to-peer) است.

برعکس، تراکنش‌های انجام‌شده در یک بازارساز خودکار را می‌توان فرد به قرارداد (peer-to-contract) نامید. از همین نظر، خبری از دفتر سفارش و انواع مختلف سفارش (مثل سفارش بازار، سفارش محدود و سفارش توقف) نیست. قیمت دارایی موردنظر شما برای خرید یا فروش، بر مبنای یک فرمول محاسبه می‌شود. البته لازم نیست این قاعده برای طراحی‌های آتی بازارسازهای خودکار نیز صادق باشد.

اشاره شد که نیازی به طرف معامله وجود ندارد؛ با این حال باید موجودیتی باشد که بازارسازی کند. درست است! نقدینگی موجود در قرارداد هوشمند باید توسط کاربرانی که تأمین‌کننده نقدینگی (LP) نام دارند، عرضه شود.

بررسی پروتکل یونی‌سواپ، نمونه برجسته بازارسازی خودکار

بازارساز خودکار برای قیمت‌گذاری دارایی از یک فرمول استفاده می‌کند. این فرمول ریاضی می‌تواند در هر پروتکل متفاوت باشد. پلتفرم یونی‌سواپ (Uniswap) از رابطه x*y=k استفاده می‌کند که در آن پارامتر‌های x و y به‌ترتیب تعداد (یا سهم) موجود از یک جفت توکن به نام‌های A و B در یک استخر نقدینگی هستند. حاصل‌ضرب این دو مقدار برابر با مقدار ثابت k است که یعنی، نقدینگی کل در یک استخر باید همواره مقدار ثابتی باقی بماند. حال ببینیم با انجام یک معامله، چه اتفاقی در این استخر رخ می‌دهد.

مثال: فرض کنید آلیس می‌خواهد مقداری توکن A را با استفاده از توکن B در یک استخر A/B خریداری کند. ابتدا به یاد داشته باشید که در حال حاضر نرخ مبادله توکن A در برابر توکن B برابر با y/x است (تعداد توکن B تقسیم بر تعداد توکن A). آلیس تصمیم می‌گیرد که 10درصد از توکن‌های A را که در استخر موجود هستند بخرد. وی باید y/10 از توکنB را به استخر بپردازد و مقدار موردنظر خود از توکن A را دریافت کند. حالا نرخ مبادله تغییر کرده و به مقدار 1.222*y/x رسیده است که یعنی قیمت مبادله توکن A درمقابل توکن B به اندازه 22.2 درصد افزایش یافته است. اگر آلیس 25 درصد از توکن‌های A را از این استخر می‌خرید، این افزایش قیمت 66.6 درصد بود.

پروتکل‌های دیگر، بنابر موارد کاربرد مورد هدف خود، از فرمول‌های دیگری استفاده می‌کنند.

استخر نقدینگی چیست؟

تأمین‌کنندگان نقدینگی وجوه خود را به استخرهای نقدینگی می‌سپارند. استخر نقدینگی در واقع یک مخزن پول است که معامله‌گران در برابر آن معامله می‌کنند. تأمین‌کنندگان در ازای تأمین نقدینگی پروتکل، از محل کارمزد تراکنش‌های انجام‌شده در استخر، پاداش دریافت می‌کنند. در مورد پروتکل یونی‌سوآپ، تأمین‌کنندگان مقدار برابری از یک جفت توکن (برای مثال 50 درصد اتر و 50 درصد DAI) را در یک استخر ETH/DAI سپرده‌گذاری می‌کنند.

در واقع افزودن وجوه به یک استخر نقدینگی بسیار آسان است. پاداش‌ها براساس پروتکل مشخص شده‌اند. برای مثال پروتکل Uniswap v2 از معامله‌گران به اندازه‌ی 0.3 درصد از حجم معاملات را به‌عنوان کارمزد دریافت می‌کند و به‌دست تأمین‌کنندگان نقدینگی (LP) می‌رساند. پروتکل‌های دیگر ممکن است کارمزدهای کمتری نیز بگیرند تا موفق شوند نقدینگی بیشتری را در استخرهای خود جمع کنند.

اما چرا جذب نقدینگی تا این حد اهمیت دارد؟ هرچه نقدینگی بیشتری در یک استخر باشد، سفارش‌های بزرگتر دچار لغزش قیمتی (slippage) کمتری می‌شوند. همین پیامد به نوبه‌ی خود می‌تواند باعث جذب بیش از پیش تأمین‌کنندگان نقدینگی به پروتکل موردنظر شود.

مسأله‌ی لغزش قیمت در طراحی‌های متفاوت بازارساز خودکار، متغیر است. به عبارت ساده، به این ارتباط دارد که نرخ تبدیل در یک استخر پس از انجام یک معامله تا چه حد تغییرات دارد. اگر نرخ تبدیل در یک دامنه بزرگ نوسان کند، لغزش قیمتی یک مسأله جدی خواهد بود.

برای روشن‌شدن موضوع، فرض کنید می‌خواهید تمام توکن‌های اتر موجود در استخر ETH/DAI پروتکل یونی‌سوآپ را بخرید. خب نمی‌توانید! شما باید به‌صورت نمایی قیمت‌های بیشتر و بیشتری را برای توکن‌های بعدی بپردازید. درواقع، سفارش هرچه بزرگتر باشد، اثر بزرگتری بر تعادل بین x و y می‌گذارد. این یعنی سفارش‌های بزرگ به نسبت سفارش‌های کمتر، به‌صورت نمایی گران‌ می‌شوند. به‌هرحال باز هم نمی‌توانید تمام توکن‌های یک استخر را بخرید چون براساس معادله x*y=k این امکان وجود ندارد که یکی از دو مقدار x و y به صفر برسد.

تا اینجا درباره قیمت‌گذاری دارایی‌ها و استخرهای نقدینگی در یک پروتکل بازارساز خودکار مثل پلتفرم یونی‌سواپ توضیح دادیم. اما قصه فقط به این دو خلاصه نمی‌شود. یک تأمین‌کننده نقدینگی (LP) در بازار خودگردان باید از یک موضوع دیگر نیز مطلع باشد و آن چیزی نیست جز «زیان ناپایدار».

زیان ناپایدار چیست؟

زیان ناپایدار (impermanent loss) زمانی واقع می‌شود که نسبت قیمت توکن‌هایی که به استخر نقدینگی اضافه کردید، تغییر کند. هرچه این تغییر بزرگ‌تر باشد، زیان ناپایدار بیشتر است. به همین دلیل است که یک بازارساز خودکار معمولا بهترین عملکرد را در جفت‌هایی مثل ارزهای پایدار (stablecoin) و یا توکن‌های بسته‌بندی‌شده (wrapped token) دارد؛ چراکه آن‌ها ارزش یکسانی دارند. البته اگر نسبت قیمت بین این دو جفت توکن تغییر چندانی نداشته باشد، زیان ناپایدار ناچیز خواهد بود.

مثال: فرض کنید قیمت اتر هزار دلار باشد و آلیس طبق قاعده یک توکن اتر و 1000 توکن DAI را در یک استخر یونی‌سواپ سرمایه‌گذاری کند. فرض کنید همزمان در این استخر 10 اتر و 10000 عدد DAI وجود داشته باشد که این یعنی آلیس حالا 10 درصد از ارزش دارایی‌های استخر را دارد. کل نقدینگی (مقدار k) در این استخر برابر با 100000 است. حالا اگر قیمت اتر به 4000 دلار برسد چه خواهد شد؟ همان‌طور که می‌دانیم نقدینگی کل باید ثابت بماند، پس با این حساب 5 اتر و 20 هزار توکن DAI در استخر خواهیم داشت. آلیس پس از رشد قیمت اتر، به استخر وارد شده و توکن‌های خود را برداشت می‌کند. وی صاحب 10 درصد از نقدینگی کل است که یعنی 0.5 اتر و 2000 توکن DAI را دریافت می‌کند که در قیمت فعلی درمجموع 4000 دلار ارزش دارد. در نگاه اول، آلیس سود خوبی کرده، اما چه می‌شد اگر وی اصلا وجوه خود را در این استخر سپرده‌گذاری نمی‌کرد؟ او صاحب یک اتریوم و 1000 DAI بود که درمجموع 5000 دلار ارزش داشت.

در طرف دیگر، اگر نرخ تبدیل تغییر زیادی کند، تأمین‌کننده نقدینگی درصورتی‌که به‌سادگی توکن خود را در کیف پول خود نگه‌داری می‌کرد، درمقایسه با سپرده‌گذاری در یک استخر بازارساز خودکار، وضع بهتری می‌داشت. حتی با این وجود، استخرهایی مثل ETH/DAI در پروتکل یونی‌سواپ که کاملا در معرض زیان ناپایدار هستند، به لطف کارمزدهایی که برای معاملات دریافت می‌کنند، برای تأمین‌کنندگان نقدینگی سودآوری خوبی داشته‌اند.

شاید اطلاق نام «زیان ناپایدار» به این پدیده جای سوال داشته باشد زیرا تنها درصورتی زیان‌ها حذف می‌شوند که نسبت قیمت دوباره به همان مقدار ابتدایی بازگردد. به‌هرحال اگر وجوه خود را در نرخ متفاوتی برداشت کنید، زیان شما اصلا ناپایدار نخواهد بود! در برخی از موارد کارمزد معاملات که محل پاداش شماست، ضررها را جبران می‌کنند، اما مهم است که ریسک‌ها را درنظر داشته باشید.

بهتر است قبل از سپردن وجوه خود به استخرهای یک بازارساز خودکار، تحقیق شخصی خود را به‌دقت انجام دهید و مطمئن شوید که از عواقب زیان ناپایدار آگاه هستید.

جمع‌بندی

بازارساز خودکار در واقع شیرازه‌ی صنعت مالی غیرمتمرکز است. این پروتکل‌ها به هر فردی اجازه‌ می‌دهند تا بتوانند به‌صورت کارا و بدون عیب و نقص، بازارهایی را بسازند. با اینکه از برخی جنبه‌ها در مقایسه با صرافی‌های رایج که از دفتر سفارش استفاده می‌کنند، محدودیت‌هایی دارند، پیشرفتی و تحولی که با خود به بازار کریپتو آورده‌اند، کاملا بی‌بدیل است و با ماهیت فناوری بلاک چین سازگار است.

پروتکل‌های بازارساز خودکار هنوز در مراحل رشد اولیه به‌سر می‌برند. نمونه‌هایی که امروز در بازار رمز ارز مشاهده می‌کنیم، برای مثال یونی‌سواپ (Uniswap)، Curve و پنکیک‌سواپ (PancakeSwap) در طراحی بی‌نظیر هستند اما محدودیت‌های منحصر به خود را دارند. به احتمال زیاد در آینده‌ای نزدیک بازارسازهای خودکار با طراحی‌های مبتکرانه ظهور پیدا می‌کنند. این نسل نوظهور می‌تواند منجر به کارمزدهای کمتر، اصطکاک کمتر و در نهایت نقدینگی بهتری را برای تمام کاربران برنامه‌های غیرمتمرکز فراهم کند.

این مقاله صرفا برای اهداف آموزشی ارائه شده است و نباید به‌عنوان مشاوره‌ی تجاری و سرمایه‌گذاری از طرف کوین ایران و نویسندگانش قلمداد شود.

منظور از بازارساز خودکار (AMM) در بازار رمزارزها چیست؟

زمانی که یونی‌سواپ در سال 2018 آغاز به کار کرد،‌ به اولین پلتفرم غیرمتمرکزی تبدیل شد که به طور موفقیت‌آمیزی سیستم بازارساز خودکار را عملیاتی کرد. یک بازارساز خودکار (automated market maker)‌ یک پروتکل زیربنایی است که تمام صرافی های غیرمتمرکز (DEXs)‌ را سامان می دهد. به بیان ساده،‌ آنها سازوکارهای معاملاتی خودکاری هستند که نیاز به صرافی های متمرکز و تکنیک های بازارسازی مرتبط با آن را منتفی می کنند. در این مقاله ی راهنما روش‌های کاری بازارسازهای خودکار را بررسی می کنیم. اما ابتدا بگذارید نگاهی به بازارسازها بیندازیم.

بازارساز چیست؟

یک صرافی متمرکز بر کارهای معامله گران نظارت می کند و یک سیستم خودکار را ایجاد می کند تا از انطباق صحیح سفارش های معاملاتی اطمینان حاصل کند. به بیان دیگر، وقتی معامله گر الف تصمیم میگیرد یک بیت‌کوین را به قیمت 60هزار دلار بخرد، صرافی اطمینان حاصل می کند که معامله‌گر الف یک معامله‌گر دیگر پیدا خواهد کرد که تقاضای فروش یک بیت‌کوین با همان نرخ را دارد. در واقع صرافی متمرکز واسطه ی بین معامله‌گر الف و ب خواهد بود. کار این سیستم این است که این فرایند انطباق بین سفارش‌ها را در کمترین زمان و بدون اشتباه انجام دهد.

خب حالا اگرصرافی نتواند سفارشهای مناسب برای درخواست های خرید و فروش را به صورت آنی پیدا کند چه می شود؟

در چنین زمانهایی می گوییم نقدینگی در آن نوع از دارایی و رمزارزهای مورد نظر کم است. از دیدگاه معاملاتی نقدینگی یعنی این که چقدر راحت بتوان یک دارایی را خرید و فروش کرد. نقدینگی بالا یعنی بازار فعال است و تعداد زیادی معامله‌گر وجود دارند که در حال خرید و فروش یک دارایی را رمز ارز خاص هستند. از آن طرف، نقدینگی پایین به معنای فعالیت کمتر و سخت تر بودن خرید و فروش یک دارایی است.

وقتی نقدینگی پایین است لغزش ها شروع به رخ دادن می کنند. به بیان دیگر، قیمت یک دارایی قبل از انجام معامله به اندازه ی زیادی دچار تغییر می شود. این اتفاق معمولا در بازارهای پر جنب و جوشی مانند بازار کریپتو رخ می دهند. بهمین خاطر صرافی ها باید مراقب باشند که تراکنش ها به صورت آنی انجام شوند تا افت ناگهانی قیمتها کمتر شود.

برای دستیابی به یک سیستم معاملاتی سیال،‌صرافی های متمرکز به معامله‌گران حرفه ای یا موسسات مالی متکی هستند تا نقدینگی مورد نیاز برای جفت ارزهای معاملاتی را تهیه کنند. این نهادها برای انطباق صحیح سفارشهای معامله‌گران خرده پا، ‌چندین سفارش خرید و فروش ایجاد می کنند. با این کار صرافی می تواند مراقب باشد که در طرف مقابل یک معامله،‌ همیشه پیشنهادی وجود دارد. در این سیستم، تامین کنندگان نقدینگی نقش بازارساز را بر عهده دارند. به عبارت دیگر بازارسازی به معنای فرایندی است که برای تامین نقدینگی برای جفتهای معاملاتی مورد نیاز است.

بازار ساز خودکار چیست؟

برخلاف صرافی های متمرکز، DEXها در پی حذف تمام فرایندهای واسطه ای درگیر در معاملات رمزارزها هستند. آنها از سیستم های انطباق سفارشها یا زیرساخت های حفاظتی پشتیبانی نمی کنند. منظور از زیرساختهای حفاظتی جایی است که صرافی ها از تمام کلیدهای خصوصی کیف پولها نگهداری می کنند. به این ترتیب صرافی های غیرمتمرکز بر استقلال و خودکار بودن تاکید دارند به طوری که کاربران بتوانند معاملات را مستقیما از کیف پول های غیر رسمی خود آغاز کنند، کیف پول هایی که که در آن کلید خصوصی تحت کنترل خود افراد است.

همچنین صرافی های غیرمتمرکز پروتکل های خودکار به نام AMM ها را جایگزین سیستم های انطباق سفارش و ثبت سفارش کرده اند. این پروتکل ها از قراردادهای هوشمند (نرم افزاهای خودکار) استفاده می کنند تا قیمت دارایی های دیجیتال را تعیین و نقدینگی را تامین کنند. در اینجا این پروتکل نقدینگی را درون قراردادهای هوشمند تجمیع می کنند. در واقع کاربران از نظر فنی در برابر یک طرف دیگر به معامله نمی پردازند و بجای آن، آنها در مقابل نقدینگی قفل شده در قراردادهای هوشمند در حال معامله هستند. به این قراردادهای هوشمند عموما استخر نقدینگی گفته می شود.

در مبادلات سنتی تنها افراد یا شرکتهای با ارزش دارایی خالص بالا می توانند نقش تامین کننده ی نقدینگی را بر عهده بگیرند. اما در AMM‌ها هر نهادی می تواند تامین کننده‌ی نقدینگی بازارساز خودکار چگونه کار می‌کند؟ باشد به شرطی که بتواند الزامات کدگذاری شده در قرارداد هوشمند را برآورده کند. چند نمونه از AMM ها عبارتند از Uniswap، Balancer و Curve.

AMM‌ها چگونه کار می کنند؟

ابتدا باید دو نکته ی مهم را در مورد بازارسازهای خودکار بدانید:

جفت ارزهای معاملاتی که شما به طور طبیعی در صرافی های متمرکز می بینید، در AMMها هم به شکل استخر نقدینگی وجود دارند. یعنی اگر می خواهید اتر را با تتر مبادله کنید باید یک استخر نقدینگی ETH/USDT پیدا کنید. هر کسی می تواند در نقش یک بازارساز اختصاصی، نقدینگی این استخرها را با سپرده‌گذاری هر دو دارایی ارائه شده دراستخر تامین کند. مثلا اگر شما بخواهید برای یک استخر ETH/USDT تامین نقدینگی کنیدباید نسبت مشخصی از اتریوم و تتر را واریز کنید.

برای اطمینان از متعادل ماندن حداکثری نسبت دارایی ها در استخر نقدینگی و برای حذف اختلاف قیمت دارایی های تجمیع شده درون استخر، بازارسازهای خودکار از معادلات ریاضی از پیش تعیین شده استفاده می کنند. مثلا یونی‌سواپ و تعدادی از پروتکل‌های صرافی دیفای از معادله ی ساده‌ی x*y=k استفاده می کنند تا ارتباط ریاضی بین دارایی های مشخص موجود در استخرهای نقدینگی را تنظیم کنند. در واقع استخرهای نقدینگی یونی‌سواپ همیشه حالتی را حفظ می کنند که در آن حاصلضرب قیمت دارایی الف و ب همیشه برابر با یک عدد ثابت باشد.

برای فهم این مطلب استخر نقدینگی اتریوم/تتر را بررسی می کنیم. وقتی اتر توسط معامله‌گران خریده می شود، آنها تتر به استخر اضافه می کنند و اتر را از استخر خارج می کنند. این کار باعث کاهش مقدار اتر در استخر می شود که به نوبه ی خود باعث افزایش قیمت اتر می شود تا تعادل معادله ی x*y=k حفظ شود. در مقابل چون تتر بیشتری وارد استخر شده،‌قیمت تتر کاهش می‌یابد. وقتی تتر خریده می شود، معکوس فرایند بالا رخ می دهد، قیمت اتر کاهش یافته و قیمت تتر افزایش می‌یابد.

وقتی سفارش های بزرگ در AMM ثبت شود و مقدار قابل توجهی از یک توکن از استخر حذف یا به آن اضافه شود، احتمالا اختلاف قیمت قابل توجهی بین قیمت در استخر و قیمت بازار آن در صرافی های متمرکز ایجاد می شود. برای مثال قیمت بازار اتریوم ممکن است 4000 دلار باشد اما در یک استخر 3850دلار باشد زیرا شخصی مقدار زیادی اتریوم به یک استخر اضافه کرده و همزمان توکن دیگری را خارج کرده است.

در این حالت به نوعی اتریوم در این استخر با تخفیف معامله شده و فرصت آربیتراژ ایجاد می شود. معامله‌ی آربیتراژ به معنای یافتن تفاوت بین قیمت یک دارایی در صرافیهای متعدد، خرید آن در پلتفرم ارزانتر و فروش آن در پلتفرمی که کمی گرانتر است. در AMM معامله‌گران آربیتراژ انگیزه ی اقتصادی دارند که دارایی‌هایی را پیدا کنند که با تخفیف در استخرهای نقدینگی معامله می شوند و آنها را می خرند تا زمانی که قیمت دارایی معادل قیمت بازار شود.

دانش مربوط به بازارسازهای خودکار به همین جا محدود نمی شود و لازم است فعالین بازار به مطالعه در این زمینه ادامه دهند. ما نیز تلاش خواهیم کرد مباحث دیگری در این زمینه را در مقالات آموزشی دیگری در آینده ارائه کنیم.

منظور از بازارساز خودکار (AMM) در بازار رمزارزها چیست؟

زمانی که یونی‌سواپ در سال 2018 آغاز به کار کرد،‌ به اولین پلتفرم غیرمتمرکزی تبدیل شد که به طور موفقیت‌آمیزی سیستم بازارساز خودکار را عملیاتی کرد. یک بازارساز خودکار (automated market maker)‌ یک پروتکل زیربنایی است که تمام صرافی های غیرمتمرکز (DEXs)‌ را سامان می دهد. به بیان ساده،‌ آنها سازوکارهای معاملاتی خودکاری هستند که نیاز به صرافی های متمرکز و تکنیک های بازارسازی مرتبط با آن را منتفی می کنند. در این مقاله ی راهنما روش‌های کاری بازارسازهای خودکار را بررسی می کنیم. اما ابتدا بگذارید نگاهی به بازارسازها بیندازیم.

بازارساز چیست؟

یک صرافی متمرکز بر کارهای معامله گران نظارت می کند و یک سیستم خودکار را ایجاد می کند تا از انطباق صحیح سفارش های معاملاتی اطمینان حاصل کند. به بیان دیگر، وقتی معامله گر الف تصمیم میگیرد یک بیت‌کوین را به قیمت 60هزار دلار بخرد، صرافی اطمینان حاصل می کند که معامله‌گر الف یک معامله‌گر دیگر پیدا خواهد کرد که تقاضای فروش یک بیت‌کوین با همان نرخ را دارد. در واقع صرافی متمرکز واسطه ی بین معامله‌گر الف و ب خواهد بود. کار این سیستم این است که این فرایند انطباق بین سفارش‌ها را در کمترین زمان و بدون اشتباه انجام دهد.

خب حالا اگرصرافی نتواند سفارشهای مناسب برای درخواست های خرید و فروش را به صورت آنی پیدا کند چه می شود؟

در چنین زمانهایی می گوییم نقدینگی در آن نوع از دارایی و رمزارزهای مورد نظر کم است. از دیدگاه معاملاتی نقدینگی یعنی این که چقدر راحت بتوان یک دارایی را خرید و فروش کرد. نقدینگی بالا یعنی بازار فعال است و تعداد زیادی معامله‌گر وجود دارند که در حال خرید و فروش یک دارایی را رمز ارز خاص هستند. از آن طرف، نقدینگی پایین به معنای فعالیت کمتر و سخت تر بودن خرید و فروش یک دارایی است.

وقتی نقدینگی پایین است لغزش ها شروع به رخ دادن می کنند. به بیان دیگر، قیمت یک دارایی قبل از انجام معامله به اندازه ی زیادی دچار تغییر می شود. این اتفاق معمولا در بازارهای پر جنب و جوشی مانند بازار کریپتو رخ می دهند. بهمین خاطر صرافی ها باید مراقب باشند که تراکنش ها به صورت آنی انجام شوند تا افت ناگهانی قیمتها کمتر شود.

برای دستیابی به یک سیستم معاملاتی سیال،‌صرافی های متمرکز به معامله‌گران حرفه ای یا موسسات مالی متکی هستند تا نقدینگی مورد نیاز برای جفت ارزهای معاملاتی را تهیه کنند. این نهادها برای انطباق صحیح سفارشهای معامله‌گران خرده پا، ‌چندین سفارش خرید و فروش ایجاد می کنند. با این کار صرافی می تواند مراقب باشد که در طرف مقابل یک معامله،‌ همیشه پیشنهادی وجود دارد. در این سیستم، تامین کنندگان نقدینگی نقش بازارساز را بر عهده دارند. به عبارت دیگر بازارسازی به معنای فرایندی است که برای تامین نقدینگی برای جفتهای معاملاتی مورد نیاز است.

بازار ساز خودکار چیست؟

برخلاف صرافی های متمرکز، DEXها در پی حذف تمام فرایندهای واسطه ای درگیر در معاملات رمزارزها هستند. آنها از سیستم های انطباق سفارشها یا زیرساخت های حفاظتی پشتیبانی نمی کنند. منظور از زیرساختهای حفاظتی جایی است که صرافی ها از تمام کلیدهای خصوصی کیف پولها نگهداری می کنند. به این ترتیب صرافی های غیرمتمرکز بر استقلال و خودکار بودن تاکید دارند به طوری که کاربران بتوانند معاملات را مستقیما از کیف پول های غیر رسمی خود آغاز کنند، کیف پول هایی که که در آن کلید خصوصی تحت کنترل خود افراد است.

همچنین صرافی های غیرمتمرکز پروتکل های خودکار به نام AMM ها را جایگزین سیستم های انطباق سفارش و ثبت سفارش کرده اند. این پروتکل ها از قراردادهای هوشمند (نرم افزاهای خودکار) استفاده می کنند تا قیمت دارایی های دیجیتال را تعیین و نقدینگی را تامین کنند. در اینجا این پروتکل نقدینگی را درون قراردادهای هوشمند تجمیع می کنند. در واقع کاربران از نظر فنی در برابر یک طرف دیگر به معامله نمی پردازند و بجای آن، آنها در مقابل نقدینگی قفل شده در قراردادهای هوشمند در حال معامله هستند. به این قراردادهای هوشمند عموما استخر نقدینگی گفته می شود.

در مبادلات سنتی تنها افراد یا شرکتهای با ارزش دارایی خالص بالا می توانند نقش تامین کننده ی نقدینگی را بر عهده بگیرند. اما در AMM‌ها هر نهادی می تواند تامین کننده‌ی نقدینگی باشد به شرطی که بتواند الزامات کدگذاری شده در قرارداد هوشمند را برآورده کند. چند نمونه از AMM ها عبارتند از Uniswap، Balancer و Curve.

AMM‌ها چگونه کار می کنند؟

ابتدا باید دو نکته ی مهم را در مورد بازارسازهای خودکار بدانید:

جفت ارزهای معاملاتی که شما به طور طبیعی در صرافی های متمرکز می بینید، در AMMها هم به شکل استخر نقدینگی وجود دارند. یعنی اگر می خواهید اتر را با تتر مبادله کنید باید یک استخر نقدینگی ETH/USDT پیدا کنید. هر کسی می تواند در نقش یک بازارساز اختصاصی، نقدینگی این استخرها را با سپرده‌گذاری هر دو دارایی ارائه شده دراستخر تامین کند. مثلا اگر شما بخواهید برای یک استخر ETH/USDT تامین نقدینگی کنیدباید نسبت مشخصی از اتریوم و تتر را واریز کنید.

برای اطمینان از متعادل ماندن حداکثری نسبت دارایی ها در استخر نقدینگی و برای حذف اختلاف قیمت دارایی های تجمیع شده درون استخر، بازارسازهای خودکار از معادلات ریاضی از پیش تعیین شده استفاده می کنند. مثلا یونی‌سواپ و تعدادی از پروتکل‌های صرافی دیفای از معادله ی ساده‌ی x*y=k استفاده می کنند تا ارتباط ریاضی بین دارایی های مشخص موجود در استخرهای نقدینگی را تنظیم کنند. در واقع استخرهای نقدینگی یونی‌سواپ همیشه حالتی را حفظ می کنند که در آن حاصلضرب قیمت دارایی الف و ب همیشه برابر با یک عدد ثابت باشد.

برای فهم این مطلب استخر نقدینگی اتریوم/تتر را بررسی می کنیم. وقتی اتر توسط معامله‌گران خریده می شود، آنها تتر به استخر اضافه می کنند و اتر را از استخر خارج می کنند. این کار باعث کاهش مقدار اتر در استخر می شود که به نوبه ی خود باعث افزایش قیمت اتر می شود تا تعادل معادله ی x*y=k حفظ شود. در مقابل چون تتر بیشتری وارد استخر شده،‌قیمت تتر کاهش می‌یابد. وقتی تتر خریده می شود، معکوس فرایند بالا رخ می دهد، قیمت اتر کاهش یافته و قیمت تتر افزایش می‌یابد.

وقتی سفارش های بزرگ در AMM ثبت شود و مقدار قابل توجهی از یک توکن از استخر حذف یا به آن اضافه شود، احتمالا اختلاف بازارساز خودکار چگونه کار می‌کند؟ قیمت قابل توجهی بین قیمت در استخر و قیمت بازار آن در صرافی های متمرکز ایجاد می شود. برای مثال قیمت بازار اتریوم ممکن است 4000 دلار باشد اما در یک استخر 3850دلار باشد زیرا شخصی مقدار زیادی اتریوم به یک استخر اضافه کرده و همزمان توکن دیگری را خارج کرده است.

در این حالت به نوعی اتریوم در این استخر با تخفیف معامله شده و فرصت آربیتراژ ایجاد می شود. معامله‌ی آربیتراژ به معنای یافتن تفاوت بین قیمت یک دارایی در صرافیهای متعدد، خرید آن در پلتفرم ارزانتر و فروش آن در پلتفرمی که کمی گرانتر است. در AMM معامله‌گران آربیتراژ انگیزه ی اقتصادی دارند که دارایی‌هایی را پیدا کنند که با تخفیف در استخرهای نقدینگی معامله می شوند و آنها را می خرند تا زمانی که قیمت دارایی معادل قیمت بازار شود.

دانش مربوط به بازارسازهای خودکار به همین جا محدود نمی شود و لازم است فعالین بازار به مطالعه در این زمینه ادامه دهند. ما نیز تلاش خواهیم کرد مباحث دیگری در این زمینه را در مقالات آموزشی دیگری در آینده ارائه کنیم.

بازار ساز خودکار (AMM) چیست؟

شما می‌توانید یک بازار ساز خودکار را به‌عنوان یک ربات تصور کنید که همیشه مایل است قیمت بین دو دارایی را برای شما تعریف کند. برخی از فرمول‌های ساده مانند Uniswap استفاده می‌کنند، در حالی که Curve Balancer و سایر موارد از فرمول‌های پیچیده‌تر استفاده می‌کنند.

نه تنها می‌توانید با استفاده از AMM تجارت کنید، بلکه می‌توانید اقدام به تأمین نقدینگی یک مجموعه کنید. این اساساً به هر کسی اجازه می‌دهد تا در مبادله یا معامله خرید ارز دیجیتال به یک سازنده بازار تبدیل شود و برای تأمین نقدینگی کارمزد کسب کند.

AMM ها به دلیل استفاده ساده و آسان از جایگاه واقعی خود در فضای DeFi وارد شده‌اند. غیر متمرکز ساختن بازار به این روش، چشم‌انداز آینده ارزهای دیجیتال و بازار خرید ارز دیجیتال است.

معرفی بازار ساز خودکار یا AMM

بازار ساز خودکار (AMM) چیست؟ 7

امور مالی غیرمتمرکز DeFi در Ethereum و سایر سیستم عامل‌های قرارداد هوشمند مانند Binance Smart Chain رونق گرفته است. تولید بازده به روشی محبوب برای توزیع رمز تبدیل شده است، توکن‌ها در اتریوم در حال رشد هستند و حجم وام‌های فلاش در حال رونق است.

در همین حال، پروتکل‌های سازنده بازار خودکار مانند Uniswap به طور منظم شاهد حجم رقابتی، نقدینگی بالا و تعداد فزاینده‌ای از کاربران در بازار خرید ارز دیجیتال هستند.

اما این مبادلات چگونه کار می‌کند؟ چرا راه‌اندازی بازار خرید ارز دیجیتال برای جدیدترین ارزها بسیار سریع و آسان است؟ آیا AMMها واقعاً می‌توانند با مبادلات سفارشی سنتی رقابت کنند؟

در این مقاله تترلند به بررسی این موضوعات می‌پردازیم.

بازار ساز خودکار AMM چه چیزی است؟

بازار ساز خودکار (AMM) چیست؟ 8

بازار ساز خودکار AMM نوعی پروتکل مبادله غیرمتمرکزDEX است که برای قیمت‌گذاری ارزها به یک فرمول ریاضی متکی است. ارزها به‌جای استفاده از سفارشات مانند صرافی‌های سنتی، طبق الگوریتم‌های قیمت‌گذاری، قیمت‌گذاری می‌شوند.

این فرمول می‌تواند با هر پروتکل متفاوت باشد. به عنوان مثال، Uniswap از x * y = k استفاده می‌کند، جایی که x مقدار یک رمز در ذخیره نقدینگی است و y مقدار دیگری است. در این فرمول، k یک مقدار ثابت است، به این معنی که نقدینگی کل استخر همیشه باید ثابت بماند.

سایر AMMها از فرمول‌های دیگر برای موارد استفاده خاصی که هدف قرار می‌دهند، استفاده می‌کنند. شباهت بین همه آن‌ها این است که آن‌ها قیمت‌ها را به صورت الگوریتمی تعیین می‌کنند.

بازار سازی سنتی معمولاً با شرکت‌هایی همراه منابع گسترده و استراتژی‌های پیچیده کار می‌کند. سازندگان بازار به شما کمک می‌کنند تا در مبادله سفارشات، قیمت مناسب و قیمت پیشنهادی تنگاتنگی داشته باشید. سازندگان بازار خودکار این فرآیند را غیر متمرکز کرده و در واقع هر کسی می‌تواند در بلاک چین بازار ایجاد کند.

سازنده خودکار بازار (AMM) چگونه کار می‌کند؟

بازار ساز خودکار (AMM) چیست؟ 9

AMM از این نظر که جفت معاملاتی وجود دارد – به عنوان مثال ETH / DAI، مشابه تبادل سفارش است. با این حال، برای انجام معامله خرید ارز دیجیتال نیازی به طرف مقابل دیگری ندارید. در عوض، شما با یک قرارداد هوشمند ارتباط برقرار می‌کنید که بازار را برای شما “ایجاد” می‌کند.

در مبادله غیرمتمرکز مانند Binance DEX ، معاملات خرید ارز دیجیتال مستقیماً بین کیف پول‌های کاربر انجام می‌شود. اگر BNB را با BUSD در Binance DEX می‌فروشید، شخص دیگری در آن طرف معامله BNB را با BUSD خود خریداری می‌کند. ما می‌توانیم این را معامله نظیر به نظیرP2P بنامیم.

بنابراین نیازی به طرفین نیست، اما هنوز لازم است شخصی بازار را ایجاد کند. نقدینگی در قرارداد هوشمند هنوز باید توسط کاربرانی ارائه شود که موسسات تأمین نقدینگیLP نامیده می‌شوند.

استخر نقدینگی چیست؟

بازار ساز خودکار (AMM) چیست؟ 10

تأمین‌کنندگان نقدینگی LP بودجه‌ای را به مجموعه نقدینگی اضافه می‌کنند. شما می‌توانید یک مجموعه نقدینگی را به‌عنوان انبوهی از وجوه در نظر بگیرید که سرمایه‌گذاران می‌توانند در برابر آن معامله کنند. در ازای تأمین نقدینگی به پروتکل، LPها از معاملات انجام شده در استخر خود کارمزد دریافت می‌کنند.

در مورد Uniswap ،LPها معادل دو نشانه – مثلاً 50٪ ETH و 50٪ DAI به استخر ETH / DAI واریز می‌كنند.

بنابراین کسی می‌تواند یک بازار ساز شود؟

در واقع، افزودن وجوه به صندوق نقدینگی کاملاً آسان است. جوایز توسط پروتکل تعیین می‌شود. به عنوان مثال، Uniswap v2 0.3٪ از معامله‌گران دریافت می‌کند که مستقیماً به LP می‌رسد. سایر سیستم عامل‌ها یا فورک‌ها ممکن است کارمزد کمتری را دریافت کنند تا تأمین‌کنندگان نقدینگی بیشتری را به استخر خود جذب کنند.

چرا جذب نقدینگی مهم است؟

به‌دلیل نحوه کار AMMها، هرچه نقدینگی بیشتری در استخر وجود داشته باشد، ممکن است سفارشات بزرگ لغزش کمتری داشته باشند. که به نوبه خود، ممکن است حجم بیشتری را به سیستم عامل جذب کند و غیره.

مشکلات لغزش با طرح‌های مختلف AMM متفاوت خواهد بود، اما قطعاً این نکته را باید به یاد داشته باشید، قیمت‌گذاری توسط یک الگوریتم تعیین می‌شود. به روشی ساده، میزان تغییر بین توکن‌های موجود در مجموعه نقدینگی پس از معامله تعیین می‌شود. اگر نسبت با اختلاف زیادی تغییر کند، مقدار زیادی لغزش وجود دارد.

اما این داستان کامل درباره AMM ها و استخرهای نقدینگی نیست. هنگام تأمین نقدینگی به AMMها، باید نکته دیگری را نیز به خاطر بسپارید و آن هم ضرر ناگهانی یا ناپایدار است.

ضرر ناپایدار چیست؟

بازار ساز خودکار (AMM) چیست؟ 11

ضرر ناگهانی زمانی اتفاق می‌افتد که نسبت قیمت توکن‌های سپرده شده، پس از واریز آن‌ها در استخر تغییر کند. هرچه تغییر بزرگ‌تر باشد، ضرر ناپایدار بزرگ‌تر است. به‌همین دلیل است که AMMها با جفت‌های توکن که دارای ارزش مشابه هستند، مانند پول‌های پایدار یا توکن‌های بسته‌بندی شده بهترین کار را می‌کنند. اگر نسبت قیمت بین جفت در محدوده نسبتاً کمی باقی بماند، ضرر ناپایدار نیز ناچیز است.

از طرف دیگر، اگر این نسبت تغییرات زیادی داشته باشد، ممکن است ارائه‌دهندگان نقدینگی به جای افزودن وجوه به یک جمع، به سادگی در دست گرفتن رمزها باشند. حتی در این صورت، استخرهای Uniswap مانند ETH / DAI که کاملاً در معرض ضرر ناگهانی قرار دارند به لطف کارمزدهای معاملاتی خرید ارز دیجیتال یا فروش که به آن‌ها تعلق می‌گیرد سودآور بوده‌اند.

با این اوصاف‌، ضرر ناگهانی راهی عالی برای نام‌گذاری این پدیده نیست. “ناپایداری” فرض می‌کند که اگر ارزها به قیمت‌هایی که در ابتدا واریز شده‌اند برگردند، ریسک‌ها کاهش می‌یابد. با این حال، اگر وجوه خود را با نسبت قیمتی متفاوت از سپرده‌گذاری خود برداشت کنید، ضررهای آن دائمی است. در برخی موارد، کارمزدهای معاملاتی خرید ارز دیجیتال یا فروش آن ممکن است ضررها را کاهش دهد، اما هنوز هم در نظر گرفتن ریسک‌ها مهم است.

هنگام واریز وجه به AMM مراقب باشید و مطمئن شوید که پیامدهای ناگهانی آن را درک می‌کنید.

جمع بندی

سازندگان بازار خودکار جز اصلی فضای DeFi هستند. آن‌ها اساساً هرکسی را قادر می‌سازند تا بازارهای خرید ارز دیجیتال و تجارت با آن را به‌صورت یک‌پارچه و کارآمد ایجاد کند. در حالی که در مقایسه با سفارشات مبادله محدودیت‌های خود را دارند، اما نوآوری کلی آن‌ها در بازار خرید ارز دیجیتال و تجارت بسیار ارزشمند است.

AMMها هنوز در مراحل ابتدایی هستند. احتمالاً بسیاری از طرح‌های نوآورانه AMM در آینده وجود دارد. این باید منجر به کاهش کارمزدها، اصطکاک کمتر و در نهایت نقدینگی بهتر برای هر کاربر DeFi شود.

استخر لیکوییدیتی چیست و‌ چگونه کار می‌کند؟

استخر لیکوییدیتی یا به اصطلاح استخر نقدینگی، مجموعه‌ای از توکن‌ ها(تفاوت توکن و کوین چیست ؟) هستند که در قراردادهای هوشمند قفل می‌شوند. این استخر‌های توکن‌ها برای تسهیل مبادلات رمزارزهای دیجیتال و تامین نقدینگی در بسیاری از صرافی‌های غیرمتمرکز مورد استفاده قرار می‌گیرند.

استخر لیکوییدیتی چیست؟

استخرهای نقدینگی یا لیکوییدیتی برای استارت ‌آپ‌ هایی که پیشنهادات اولیه DEX (IDO) را در صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) دریافت می کنند یا تریدرهای ارزهای دیجیتال، ضروری هستند. استخرهای لیکوییدیتی در واقع مکان‌های مجازی هستند که در آن‌ها معاملات انجام می‌ شود و شرکت‌ ها کسب درآمد می ‌کنند.

به طور کلی استخر‌ لیکوییدیتی به مجموعه‌ای از وجوه یا توکن‌ها گفته می‌شود که در یک قرارداد هوشمند قفل شده ‌ و یک برنامه بر اساس توافقات خریدار و فروشنده اجرا می‌کند. این استخر با ارائه نقدینگی به کاربران، معاملات ارزهای دیجیتال را امکان پذیر می‌کند.

نقدینگی به سهولت مبادله یک توکن با دیگری اشاره دارد که با توجه به میزان مبادله رمزارزهای دیجیتال امروزه برای پلتفرم مالی غیرمتمرکز (DeFi) ضروری است.

استخرهای لیکوییدیتی چگونه کار می‌کنند؟

استخرهای لیکوییدیتی (نقدینگی) با استفاده از سیستم بازارساز خودکار (AMM) ، پایه اصلی DEX را تشکیل می دهند. همانطور که گفتیم لیکوییدیتی پول یا استخر نقدینگی‌ مجموعه ای از وجوه است که توسط ارائه دهندگان نقدینگی به یک قرارداد هوشمند سپرده می شود، اما سوال اصلی این است که این استخرها چگونه کار می‌کنند؟

یک استخر لیکوییدیتی از 2 ارز دیجیتال یا توکن تشکیل شده است. استخرها بازارهای مختلفی را برای یک جفت توکن ایجاد می کنند. ایجاد کننده هر استخر جدید قیمت شروع آن دارایی را تعیین می کند. اما اگر این قیمت برای استخر مطابق با بازار جهانی ارزهای دیجیتال نباشد، ارائه‌ دهنده نقدینگی می‌تواند سرمایه خود را از دست بدهد. حفظ توکن ها در راستای قیمت های بازار، زیرا ارائه دهندگان بیشتر وجوهی را به استخر اضافه می کنند.

از آنجایی که استخر نقدینگی سوآپ توکن ها را تسهیل می کند، قیمت توکن ها بر اساس یک الگوریتم قیمت گذاری تنظیم می شود. هر مجموعه استخر لیکوییدیتی (نقدینگی) ممکن است از الگوریتم خاص خود برای محاسبه ارزش استفاده کند. این الگوریتم تضمین می‌کند که استخر بدون توجه به اندازه یک معامله، همیشه نقدینگی دارد که اینها اغلب بازارسازان خودکار (AMM) نامیده می شوند.

به طور معمول نسبت توکن بر قیمت در استخرهای لیکوییدیتی حاکم است. به عنوان مثال، در یک استخر DAI/ETH، اگر شخصی DAI را بخرد، حجم ETH افزایش می‌یابد که باعث افزایش قیمت DAI و کاهش قیمت ETH می‌شود. کل تغییر قیمت بر اساس میزان خرید و میزان تغییر استخر متفاوت خواهد بود. معمولاً استخرهای لیکوییدتی بزرگتر نوسانات کمتری را تجربه می کنند زیرا برای ایجاد تغییرات، نیاز به معاملات و خریدهای بسیار بزرگ دارند. ارائه دهندگان نقدینگی نیز از کارمزد تراکنش خرید و فروش کاربران، از استخر لیکوییدیتی کسب درآمد می کنند. این کارمزدهای تراکنش به استخر باز می گردد تا ارزش توکن ها را بیشتر کند و به رشد استخر کمک کند.

آیا استخر لیکوییدیتی پول‌ها سودآور هستند؟

شرکت در استخرهای نقدینگی می تواند سودآور باشد. کاربرانی که وجوهی را در یک استخر نقدینگی قرار می دهند، از کارمزد معاملات بر اساس درصد استخر نقدینگی که دارند، کسب درامد می کنند.

استخرهای لیکوییدیتی چگونه کسب درامد می کنند؟

هنگامی که یک سرمایه گذار نقدینگی را به یک استخر عرضه می کند، آن فرد با اجازه دادن به دیگران برای استفاده از آن نقدینگی برای معاملات، درآمد کسب می کند و سرمایه گذار تامین کننده نقدینگی درصدی از هر معامله را به دست می آورد.

استخرهای لیکوییدیتی چگونه بر قیمت توکن‌ها تأثیر می گذارند؟

استخرهای نقدینگی یا لیکوییدیتی پول‌ها ارتباط مستقیمی با قیمت ارزهای دیجیتال و حجم آنها دارند، بنابراین بر قیمت توکن ها و همچنین حجم معاملات بازارساز خودکار چگونه کار می‌کند؟ تأثیر می گذارند. توکن‌هایی که نقدینگی بالاتری دارند، حجم معاملات بالاتر و نوسانات کمتری دارند، در حالی که توکن‌های با نقدینگی کم یا بدون نقدینگی، نوسان بیشتری دارند.

مزایای استخر لیکوییدیتی

• استخرهای لیکوییدیتی اطمینان حاصل می کنند که نقدینگی کافی برای برآورده کردن پروتکل های DeFi وجود دارد.
• همه افراد می توانند نقدینگی این استخرها را تامین کنند.
• امکان کسب درامد برای همه افراد را فراهم می کند.
• کسب یک توکن حاکمیتی می تواند حق رای برای نظارت بر تصمیم گیری در مورد استخر را فراهم کند.
• کاربران امکان کنترل دارایی های دیجیتال خود را دارند.

چرا استخرهای لیکوییدتی مهم هستند؟

AMMها از استخرهای نقدینگی برای تسهیل معاملات در DEXها استفاده کرده و در عین حال مشوق هایی را برای ارائه دهندگان نقدینگی برای تعهد دارایی های خود به استخرهای نقدینگی ارائه می کنند. توکن های ارائه شده توسط ارائه دهندگان نقدینگی نیاز به واسطه های شخص ثالث را از بین می برد و دارایی‌های دیجیتال بیشتر در یک استخر لیکوییدیتی به وضوح نشان دهنده توانایی استخر برای ارائه نقدینگی بهتر است که در نتیجه می‌توان گفت، استخرهای نقدینگی یا لیکوییدیتی پول‌ها می‌توانند مبادله رمز ارزها را در صرافی‌های غیرمتمرکز را تسهیل کنند.

بهترین استخر لیکوییدیتی 2022

از آنجایی که استخرهای نقدینگی جایگزین اثبات شده‌ای برای مدل های سنتی بازار مبتنی بر AMM هستند، در بسیاری از زمینه ها کاربرد پیدا دارند. در ادامه به معرفی برخی از مهمترین و بهترین لیکوییدیتی پول‌های ۲۰۲۲ می‌پردازیم.

؛ یکی از بهترین‌ها در فهرست استخرهای نقدینگی با توجه به حجم معاملات آن است. Uniswap دارای مزیت رقابتی است که یک صرافی منبع باز را راه اندازی می کند. صرافی منبع باز می تواند به هر فردی در راه اندازی استخرهای نقدینگی جدید برای هر توکن بدون هیچ کارمزدی کمک کند. یکی دیگر از ویژگی‌های مهم Uniswap به عنوان یکی از بهترین استخرهای نقدینگی کارمزد مبادله 0.3 درصدی آن است.

• Blancer؛ این استخر نقدینگی مبتنی بر اتریوم است و همچنین به عنوان مدیر پورتفولیوی غیرحضوری و حسگر قیمت عمل می کند. کاربران در بازارساز خودکار چگونه کار می‌کند؟ این استخر از انعطاف پذیری سفارشی کردن استخرها در کنار کسب کارمزد معاملاتی با کم کردن یا اضافه کردن نقدینگی لذت می برند. این استخر نقدینگی از ادغام استخرهای خصوصی، هوشمند یا اشتراکی پشتیبانی می کند. صاحبان استخر نقدینگی تنها می توانند اختیار کامل برای ارائه نقدینگی و تنظیم پارامترها در کنار ایجاد تغییرات در استخر خصوصی داشته باشند.

• Bancor ؛ Bancor یکی از بهترین استخر لیکوییدیتی در سال 2022 است که بر اساس اتریوم است. این پلتفرم از روش های الگوریتمی بازارسازی با توکن های هوشمند استفاده می کند و نقدینگی را در کنار قیمت گذاری دقیق ارائه می دهد. Bancor یک نسبت ثابت را بین توکن های مختلف متصل در کنار اعمال تغییرات در عرضه توکن ها حفظ می کند. استخر نقدینگی Bancor Relay استیبل کوین Bancor را معرفی می کند که به حل مشکلات مربوط به نوسانات در نقدینگی کمک می کند. این استخر همچنین نیاز به توکن‌های بومی برای وابستگی به BNT را از بین می‌برد. بنابراین، از استخرهای نقدینگی با توکن های BNT، توکن های ETH یا EOS و استیبل کوین USDB پشتیبانی می کند.

• Convexity؛ این استخر، یک استخر غیرمتمرکز نقدینگی است که پایه ای کلی برای توکن ها یا قراردادهای اختیار معامله رمزگذاری شده ERC-20 ارائه می دهد. این پروتکل از کاربران در ایجاد قراردادهای اختیاری وثیقه و به دنبال فروش آنها به عنوان توکن پشتیبانی می کند. پلتفرم Convexity نسبتاً جدید است و تسهیلات بیمه نقدینگی، تضمین امنیت و اطمینان را برای تامین کنندگان نقدینگی و معامله گران جدید فراهم می کند.

• DeversiFi؛ این استخر نیز یکی از سریعترین استخرهای نقدینگی ارزهای دیجیتال است. این صرافی غیرمتمرکز بالاترین تراکنش در هر ثانیه را ارائه می دهد که تا 9000 تراکنش متغیر است. DeversiFi از یک موتور مقیاس‌بندی لایه 2 برای ارائه سرعت تراکنش بالای خود استفاده می‌کند. قابلیت های قابل توجه DeversiFi شامل پشتیبانی از ادغام نقدینگی در کنار کارمزدهای مبادله ای نزدیک به صفر به دلیل سرعت تراکنش است.

راستی! برای دریافت مطالب جدید در کانال تلگرام یا پیج اینستاگرام عضو شوید.